* پیروان پیامبرص بر گمراهی با هم اتفاق نظر نمیکنند
علی÷خطاب به خوارج فرمود: «اگر چنين مىپنداريد كه من خطا كرده و گمراه شدهام، پس چرا به گمراهى من همه امت محمدصرا گمراه مىشماريد، آنها را با خطاى من مورد مؤاخذه قرار مىدهيد و به گناه من تكفيرشان مىكنيد؟ شمشيرهاى خويش را بر دوش گذاشته و گناهكار و بىگناه را از هم فرق نمىگذاريد [و همه را با يك نظر مىنگريد] در حالى كه مىدانيد پيامبرصزناكارِ همسردار را سنگسار مىكرد؛ پس از آن به وى نماز مىخواند؛ پس ارث او را ميان خاندانش تقسيم مىنمود؛ قاتل را مىكشت و ميراثش را به اهلش مىداد؛ دستسارق را مىبريد و زناكار بدون همسر را تازيانه مىزد؛ پس سهم آنها را از غنائم مىداد و مىتوانستند از زنان مسلمان همسر انتخابكنند؛ بنابراين پيامبر آنها را به خاطر گناهانشان مؤاخذه مىكرد و حق خدا را بر آنها اجرا مىنمود، اما سهم اسلامى آنها را از بين نمىبرد و نامشان را از دفتر مسلمانان خارج نمىساخت. شما شرورترين مردميد و كسانى هستيد كه شيطان شما را از راه راست پرتاب كرده و به سرگردانى محكوم ساخته به زودى دو گروه درباره من هلاك مىگردند: دوستدار افراط كننده، كه محبت افراطى من، وى را به غير حق بكشد؛ و دشمن افراطى، كه از سر دشمنى قدم در غير راه حق بگذارد [جمعى مرا خدا بدانند و جمعى حتى مسلمان ندانند]. بهترين مردم درباره من، گروه ميانهرو هستند؛ از آنها جدا نشويد و همواره همراه بزرگترين جمعيتها [اكثريتهاى طرفدار حق] باشيد كه دست خدا با جمائت است. از پراكندگى بپرهيزيد[۸۴]».
[۸۴]- خطبه ۱۲۷.