گزیده ای از سخنان علی رضی الله عنه

* سفارش به پیروانش در پیروی از کتاب و سنت، و شرک نیاوردن به خداوند یا سرزنش و بدگویی از درگذشتگان

حضرت على÷فرمود: «قرآن داراى ظاهرى زيبا و شگفت انگيز و باطنى پرمايه و عميق است؛ نكات شگفت‏آورِ آن فانى نگردد و اسرار نهفتۀ آن پايان نپذيرد؛ هرگز تاريكيهاى جهل و نادانى جز به ‏آن رفع نخواهد شد»[۱۱۸].

همچنین فرمود: «اما وصيت من [نسبت به خدا] آن است كه چيزى را شريك خدا قرار ندهيد، و نسبت به پيامبرصاين است كه سنّت و شريعتِ او را ضايع نكنيد. اين دو ستونِ محكم را بر پا داريد، و اين دو چراغ را فروزان نگهداريد، و تا آن زمان كه از حق منحرف نشده‌ايد، سرزنشى نخواهيد داشت»[۱۱۹].

و فرمود: «قرآن فرمانده‌اى بازدارنده، و ساكتى گويا، و حجت خدا بر مخلوقات است. خداوند پيمانِ عمل كردن به قرآن را از بندگان گرفته و آنان را در گرو دستوراتش قرار داده است. نورانيت قرآن را تمام، و دين خود را به وسيلۀ آن، كامل فرمود، و پيامبرش را هنگامى از جهان بُرد كه از تبليغِ احكامِ قرآن فراغت يافته بود»[۱۲۰].

حضرت على÷فرمود: «همانا خداوند سبحان كسى را به چيزى چون قرآن پند نداده است، [زیرا] كه قرآن ريسمان استوار خدا، و وسيلۀ امین است. در قرآن بهار دل، و چشمه‌هاى دانش است. براى قلب، جايى جز قرآن نتوان يافت، به ویژه، در جامعه‌اى كه بيداردلان درگذشته‌اند و غافلان و تغافل‌كنندگان حضور دارند. پس هر جا كه نيكى ديديد يارى كنيد، و هر گاه چيز بد و ناروايى مشاهده كرديد، دورى گزينيد، زيرا پيامبر اسلامصهمواره مى‌فرمود: «اى فرزند آدم، كار نيك را انجام ده، و كار بد را واگذار، اگر چنين كنى در راه راست الهى قرار خواهى داشت»»[۱۲۱].

حضرت على÷فرمود: «بر شما باد عمل كردن به قرآن، كه ريسمان محكم الهى، و نورِ آشكار و درمانى سودمند است، كه تشنگى را فرونشانَد. نگهدارندۀ كسى است كه به آن تمسك جويد و نجات‌دهندۀ آن كس است كه به آن چنگ آويزد؛ كجى ندارد تا راست شود، و گرايش به باطل ندارد تا از آن باز گردانده شود، و تكرار و شنيدنِ پياپى آيات، كهنه‌اش نمى‌سازد، و گوش از شنيدن آن خسته نمى‌شود. كسى كه با قرآن سخن بگويد، راست گفته و هر كس بدان عمل كند، پيشتاز است»[۱۲۲].

[۱۱۸]- خطبه ۱۸. [۱۱۹]- نامه ۲۳. [۱۲۰]- خطبه ۱۸۳. [۱۲۱]- خطبه ۱۷۶. [۱۲۲]- خطبه ۱۵۶.