* ستایش صحابه و سرزنش پیروانش
حضرت على÷فرمود: «من اصحاب محمدصرا ديدهام، اما هيچكدام از شما را مانند آنان نمىبينم؛ آنها [در تنگناى مشكلات صدر اسلام] موهایى پراكنده و چهرههایى غبار آلوده داشتند؛ شب تا به صبح در حال سجده و قيام به عبادت بودند؛گاه پيشانى و گاه گونهها را در پيشگاه خدا به خاك ميگذاردند؛ از وحشت رستاخيز همچون شعلههاى آتش لرزان بودند؛ پيشانى آنها از سجدههاى طولانى پينه بسته بود و هنگامى كه نام خدا برده مىشد، آنچنان چشمشان اشكبار مىشد كه گريبان آنها تر مىگرديد و همچون بيد كه از شدت تند باد به خود مىلرزد، مىلرزيدند؛ [اينها همه] از ترس مسئوليت و اميد به پاداش الهى بود»[۹۱].
[۹۱]- خطبه ۹۷.