گزیده ای از سخنان علی رضی الله عنه

* عصمت را از پسرش نفی مى‌كند، همانا او [مانند دیگرمردم] بی‌اطلاع آفريده شد، و اين کار، مخالف اين اعتقاد است كه: علمِ لَدنّى نزد امامان است

حضرت على÷مى‌فرمايد: «پسرم در وصيت من درست بينديش، بدان كه در اختيار دارندۀ مرگ، همان است كه زندگى در دست او و پديدآورندۀ موجودات است؛ همو مى‌ميراند؛ و نابود‌كننده همان کسی است كه دوباره زنده مى‌كند؛ و آن كه بيمار مى‌كند شفا نيز مى‌دهد. بدان كه دنيا جاودانه نيست و آنچنان كه خدا خواسته است برقرار است، از عطا كردن نعمت‌ها و انواع آزمايش‌ها و پاداش دادن در معاد و يا آنچه را كه او خواسته است و تو نمى‌دانى. اگر دربارۀ جهان، و تحوّلاتِ روزگار، مشكلى براى تو پديد آمد، آن را به ناآگاهی خود ارتباط ده، زيرا تو ابتدا نادان و بی‌اطلاع متولد شدى و سپس علوم را فراگرفتى؛ و چه بسيارند چیزهایی كه تو نمى‌دانى و انديشه‌ات [دربارۀ آن] سرگردان است، و بصیرتت بدان راه نمی‌جوید، ولی بعدها آنها را می‌بینی و مى‌شناسى»[۴۴].

نيز فرمود: «به خدایى پناه ببر كه تو را آفريده و روزى‏ات داده و اندامى نيكو بخشيده؛ و بايد كه پرستش تو خاص او باشد و گرايش تو به او و ترس تو از او»[۴۵].

[۴۴]- همان. [۴۵]- همان.