* ابوبكر و عمرب را مى‌ستايد، فضل آنها را بيان، و برایشان دعا مى‌كند
حضرت على÷فرمود: «به جانم سوگند، جایگاه آن دو در اسلام، رفیع است، و زشتگويى دربارۀ آنها زخمى بزرگ بر پيكر اسلام است. خداوند بيامرزدشان و پاداشی نيك، بهتر از آنچه كه عمل كردند به آنها بدهد»[۵۹].
[۵۹]- ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۵/۷۶.