گزیده ای از سخنان علی رضی الله عنه

* انكار ایشان دربارۀ این اعتقاد که ائمه هر كارى که بخواهند انجام می‌دهند، و اینکه انسان هدايت نمى شود جز به وسیلۀ ائمه

حضرت على÷فرمود: «اى فرزند ، خود را در آنچه ميان تو و ديگران است، ترازويى پندار؛ پس براى ديگران دوست بدار آنچه براى خود دوست مى‌دارى و براى ديگران مخواه آنچه براى خود نمی‏خواهى؛ و به كس ستم مكن، همانگونه كه نخواهى كه بر تو ستم كنند؛ به ديگران نيكى كن، همانگونه كه می‌خواهى به تو نيكى كنند؛ آنچه از ديگران زشت مى‏دارى، از خود نيز زشت بدار. آنچه از مردم به تو مى‌‏رسد وخشنودت مى‌‏سازد، سزاوار است كه از تو نيز به مردم همان رسد. آنچه نمى ‏دانى مگوى، هر چند، آنچه مى‏دانى اندك باشد، و آنچه نمى‏پسندى كه به تو گويند، تو نيز بر زبان مياور، و بدان كه خودپسندى، خلافِ راهِ صواب است و آفتِ خرد آدمى. سخت بكوش، ولى گنجور ديگران مباش، و چون راهِ خويش يافتى، به پيشگاه پروردگارت بيشتر خاشع باش»[۱۴].

[۱۴]- نامه ۳۱.