حسن مجتبی رضی الله عنه

دایی‌ها و خاله‌های حسن بن علی س

همه‌ی دایی‌های حسن بن علی سدر خردسالی وفات نمودند و هیچ یک از آنان به سن بلوغ نرسید. آنان عبارتند از: قاسم و ابراهیم. زبیر بن بکار، عبدالله را نیز نام برده که به نام‌های طیب و طاهر شناخته می‌شده است. عبدالله از آن جهت به نام‌های طیب و طاهر شناخته می‌شد که پس از نبوت رسول اکرم صبه دنیا آمد [۱۰۳]. و بیشتر نسب‌شناسان همین را گفته اند. اما برخی بر این باورند که طیب و طاهر، نام دو فرزند دیگر رسول‌‌خدا صاست. آنچه مورد اتفاق است، اینکه عبدالله و طیب و طاهر، در مکه وفات نموده‌اند [۱۰۴]. تمام فرزندان رسول‌خدا صاز خدیجه لبه دنیا آمدند جز ابراهیم که از ماریای قبطی زاده شد. ماریای قبطی، همان کنیزی است که پادشاه مصر به رسول‌خدا صهدیه کرد. وی، ماریا را زمانی به آن حضرت صهدیه نمود که ایشان، در سال ششم هجری، نامه‌ای به پادشاه مصر فرستاد و او را به اسلام فرا خواند. کنیه‌ی رسول‌ اکرم صابوالقاسم بود؛ چرا که او، بزرگترین فرزند رسول‌خدا صبود و پیش از همه‌ی آنها نیز درگذشته است. قاسم، پیش از نبوت رسول اکرم صدر مکه به دنیا آمد و در خردسالی درگذشت. برخی هم گفته‌اند: بزرگ شده و پس از آنکه به سن تشخیص رسیده، درگذشته است. همچنین گفته‌ شده: پس از آنکه راهرو شده، وفات نموده است [۱۰۵]. برخی گفته‌اند: قاسم، پس از آن درگذشت که می‌توانست سوار چارپا شود و آن را بتازد [۱۰۶]. اما خاله‌های حسن بن علی سعبارتند از: زینب، رقیه و ام‌کلثوم رضی الله عنهن.

[۱۰۳] الدوحة النبویة الشریفة، ص۳۱. [۱۰۴] الإستیعاب (۴/۲۸۱). [۱۰۵] الدوحة النبویة الشریفة، ص۳۱؛ الذریة الطاهرة از دولابی،‌ص۴۲. [۱۰۶] الدوحة النبویة الشریفة، ص۳۱.