حسن مجتبی رضی الله عنه

حسن و حسین بسرور و آقای جوانان بهشت

۱- حذیفه می‌گوید: مادرم، از من درباره‌ی زمان آشنایی و ارتباط من با رسول خداصپرسید و پس از آنکه جوابم را شنید، مرا دشنام داد. به او گفتم: بگذار، مغرب نزد رسول‌خدا صمی‌روم و با او نماز می‌گزارم. آنگاه رفتم و نماز مغرب را به همراه ایشان ادا کردم. رسول‌خدا صپس از آنکه نماز عشاء را بجا آورد، به راه افتاد. پشت سر آن حضرت صبه راه افتادم. رسول‌خدا صصدای پایم را شنید و پرسید: کیست؟ گفتم: حذیفه هستم. دوباره سؤال کرد: چه شده؟ ماجرا را برای پیامبر‌ اکرم صبازگو کردم. ایشان فرمود: «خداوند، تو و مادرت را بیامرزد» سپس فرمود: «آیا شخصی را که پیشتر، نزد من آمد، دیدی؟» گفتم: آری. فرمود: «او، فرشته‌ای بود که قبل از امشب، به زمین نیامده بود؛ او، از خدا اجازه خواست تا به من سلام کند و من بشارت دهد که حسن و حسین، سرور و آقای جوانان بهشتند و فاطمه نیز ارجمند‌ترین بانوی زنان بهشتی است» [۲۳۱].

۲- ابوسعید خدری سمی‌گوید: رسول‌خدا صفرمود: «الحسن و الحسین سیّدا شباب أهل الجنّة» [۲۳۲]. یعنی: «حسن و حسین، سرور و آقای جوانان بهشتی‌اند».

۳- در روایت دیگری از ابوسعید خدری سآمده است که رسول‌خدا صفرمود: «الحسن والحسین سیّدا شباب أهل الجنّة إلّا ابنی الخالة عیسی ویحیی بن زكریا†» [۲۳۳]. یعنی: «حسن و حسین، سرور و آقای تمام جوانان بهشت جز دو پسرخاله یعنی عیسی و یحیی بن زکریا هستند». استاد عثمان الخمیس، ضمن بررسی طرق این حدیث، بدین نکته اشاره نموده که این حدیث، توسط شانزده تن از صحابه شروایت شده است [۲۳۴]. وی، می‌گوید: درباره‌ی این حدیث از امام احمد حنبل سؤال شد؛ فرمود: صحیح است [۲۳۵]. البته ابن کثیر در البدایة والنهایة، این حدیث را آورده و گفته است: در تمام سندهایش، ضعف وجود دارد [۲۳۶]. امام ذهبی می‌گوید: به چندین طریق، روایت شده که در مجموع همدیگر را تقویت می‌کنند [۲۳۷].

استاد الخمیس می‌گوید: در جمع‌بندی اقوال علما در مورد این حدیث، می‌توان نظریه‌ی ابن کثیر را برگزید و البته باید دانست که برخی از طرق روایت این حدیث، «حسن» و برخی هم «حسن لغیره» می‌باشد و بدین‌سان به گفته‌ی امام ذهبی، طرق روایت آن قوت می‌یابد. در نتیجه این حدیث آن چنانکه امام احمد، گفته‌ است: «صحیح لغیره» می‌باشد [۲۳۸].

[۲۳۱] مسند احمد‌ (۵/۳۹۱)؛ نگا: الأحادیث الواردة بشأن السبطین، ص۱۷۶. [۲۳۲] الأحادیث الواردة بشأن السبطین،ص۱۸۴. [۲۳۳] الشریعة، از آجری (۵/۲۱۴۴). [۲۳۴] الأحادیث الواردة بشأن السبطین، ص۲۱۱. [۲۳۵] سؤال شماره‌ی ۱۲۴ المنتخب من العلل از خلال؛ المنتخب، نوشته‌ی ابن مقدسی می‌باشد. [۲۳۶] البدایة والنهایة (۸/۲۰۸). [۲۳۷] سیر أعلام النبلاء (۳/۲۸۳). [۲۳۸] الأحادیث الواردة بشأن السبطین، ص۲۱۲.