۳- عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب هاشمی
عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب بن عبدالمطلب بن هاشم، ابو جعفر قرشی هاشمی، دانشمندی بزرگوار بود که در حبشه ولادت یافت و در مدینه سکونت نمود. وی، جوانمردی جوانمردزاده بود که پدرش را ذوالجناحین [۱۲۲۳]می‌خواندند. مادرش اسماء بنت عمیس خثعمیه، خواهرِ مادری میمونه دختر حارث بود. و نحستین فرزندی که از شوهر مسلمان، به دنیا آورد، عبدالله بن جعفر بود [۱۲۲۴]. محمد و عون دیگر فرزندانی بودند که از وی ولادت یافتند [۱۲۲۵]. لازم به ذکر است این فرزندان، همه، در حبشه دیده به جهان گشودند. نجاشی سپس از به دنیا آمدن فرزند جعفر س، صاحب فرزندی شد؛ او، کسی را نزد اسماء (همسر جعفر) فرستاد تا زمینه‌ی نامگذاری فرزندش، از او نظر بخواهد. اسماء لگفت: «من، فرزندم را عبدالله نامیده‌ام». نجاشی سنیز فرزندش را عبدالله نامید و اسماء بنت عمیس ل، فرزند نجاشی را با فرزند خویش یعنی عبدالله بن جعفر سشیر می‌داد تا اینکه دوره‌ی شیر‌خوارگی عبدالله سبه پایان رسید. بدین ترتیب اسماء ل، از جایگاه و منزلت والایی نزد حبشیان، برخوردار گردید [۱۲۲۶].
پس ازشهادت جعفر ساسماء با ابوبکر صدیق سازدواج کرد و از وی صاحب فرزندی به نام محمد گردید. اسماء لپس از وفات ابوبکر صدیق، با علی سازدواج نمود و از او نیز صاحب فرزندی به نام یحیی گردید [۱۲۲۷]. بنابراین عبدالله بن جعفر و محمد بن ابوبکر صدیق و یحیی بن علی ساز جانب مادر، با هم برادرند [۱۲۲۸].
عبدالله بن جعفر سآخرین صحابی رسول گرامی اسلام صاز تیره‌ی بنی‌هاشم بود که دیده از جهان فرو بست [۱۲۲۹].
[۱۲۲۳] یعنی صاحب دو بال. اشاره به روایتی است که رسول‌خدا صفرمود: به جعفر در بهشت دو بال داده می‌شود تا با آن پرواز کند.(مترجم). [۱۲۲۴] الاصابة (۴/۳۶). [۱۲۲۵] الطبقات، ابن سعد (۲/۷). [۱۲۲۶] همان (۲/۷). [۱۲۲۷] الاصابة (۴/۳۷). [۱۲۲۸] اسدالغابة (۳/۱۹۹). [۱۲۲۹] البدایة واالنهایة (۱۲/۳۰۰).