حسن بن علی سدر دوران خلافت پدرش
پس از آنکه عثمان بن عفان سبه دست اراذل و اوباش به شهادت رسید، تمام اصحابی که در مدینه بودند، بی‌درنگ با علی سبیعت کردند؛ چراکه در آن زمان، هیچ‌کس به‌اندازه‌ی علی سسزاوار خلافت نبود. البته علی سهیچ میل و رغبتی به امارت نداشت، اما از آنجا که با اصرار صحابه شمواجه گشت و نگران آینده‌ی امت اسلامی و گسترش فتنه بود، پیشنهاد صحابه را پذیرفت. اهل سنت و جماعت، اتفاق نظر و اجماع دارند که علی سپس از شهادت عثمان س، بیش از همه سزاوار خلافت بود و با بیعت مهاجران و انصار سکه به فضایل وی آگاه بودند، به خلافت رسید. پیشینه‌ی علی سدر اسلام بر کسی پوشیده نبود و همه، او را عالم‌ترین و داناترین فرد آن زمان می‌دانستند و به یاد داشتند که او، فضایل و سوابق درخشانی در اسلام دارد و در منش و رفتار، بر روش رسول‌خدا صگام‌زن است. خلاصه اینکه فضایل والای علی سبر صحابه شآشکار بود؛ از این‌رو به‌اجماعِ اصحاب ساکن در مدینه، به خلافت رسید و رهبر برحق مسلمانان گردید و بدین‌سان، اطاعتش بر مسلمانان، واجب شد. بسیاری از علما، به نقل اجماع درباره‌ی خلافت علی سپرداخته‌اند؛ از جمله: ابن‌سعد، [۵۱۲]. ابن‌قدامه، [۵۱۳]. ابوالحسن اشعری، [۵۱۴]. ابونعیم اصفهانی، [۵۱۵]. ابومنصور بغدادی، [۵۱۶]. زهری، [۵۱۷]. عبدالملک جوینی، [۵۱۸]. ابوعبدالله بن بطه، [۵۱۹]. غزالی، [۵۲۰]. ابوبکر بن‌العربی، [۵۲۱]. ابن‌تیمیه، [۵۲۲]. و ابن‌حجر [۵۲۳]. خلاصه اینکه بر حقانیت خلافت علی بن ابی‌طالب سدر زمان خودش، اجماع شده و پس از شهادت عثمان س، هیچ کس سزاوارتر از علی سبرای اداره‌ی امور مسلمانان نبود [۵۲۴].
[۵۱۲] طبقات (۳/۳۱). [۵۱۳] منهاج القاصد فی فضل الخلفاء الراشدین، ص۷۷؛ نقل از: عقیدة أهل السنة فی الصحابة (۲/۶۸۹). [۵۱۴] نگا: الإبانة عن أصول الدیانة، ص۷۸؛ مقالات الإسلامیین (۱/۳۴۶). [۵۱۵] نگا: الإمامة والرد علی الرافضة، ص۳۶۰. [۵۱۶] نگا: أصول الدین، ص۲۸۶. [۵۱۷] نگا: الإعتقاد، ص۱۹۳. [۵۱۸] الإرشاد إلی قواطع الأدلة فی أصول الإعتقاد، ص۳۶۲. [۵۱۹] لوامع الأونار البهیة، سفارینی (۲/۲۴۶)؛ عقیدة أهل السنة (۲/۶۹۲). [۵۲۰] الإقتصاد فی الإعتقاد، ص۱۵۴. [۵۲۱] العواصم من القواصم، ص۱۴۲. [۵۲۲] نگا: الوصیة الکبری، ص۲۳. [۵۲۳] فتح الباری (۷/۷۲). [۵۲۴] ر.ک: عقیدة أهل السنة فی الصحابة الکرام (۲/۶۹۳).