مالیدن خرما و امثال آن به کام نوزاد
عایشه لمی‌گوید: «نوزادان را نزد رسول‌خدا صمی‌آوردند و ایشان، برای آنها دعای خیر می‌کرد و به کامشان خرما می‌مالید» [۳۰]. بدون تردید رسول‌خدا صبرای حسن سدعای خیر کرده، او را نوازش نموده و به کامش خرما مالیده است. نوازش نوزاد و دعای خیر برای او و همچنین مالیدن خرما یا همانند آن، به کامش، پس از گفتن اذان در گوشش، صورت می‌گیرد و بهتر است که این کار را مسلمان صالح و شایسته‌ای انجام دهد تا با عملکرد صحابه شمشابهت و همانندی پیدا کند که نوزادانشان را نزد رسول‌خدا صمی‌بردند تا برایشان دعای خیر کند و خرما به کامشان بمالد. البته در صورتی که خرما وجود نداشته باشد، می‌توان چیزی شیرین، به کام کودک مالید. این کار، حکمت‌های زیادی دارد؛ از جمله:
۱- خرما همانند شیر مادر، حاوی تمام ویتامین‌های مورد نیاز کودک است.
۲- حس چشایی کودک، ضعیف است و با مالیدن خرما به کامش تحریک و بلکه تقویت می‌شود و دهان و زبانش را تحریک می‌نماید و بدین‌سان نوزاد، بهتر می‌تواند پستان مادرش را برای مکیدن شیر بگیرد.
۳- معده، مواد قندی را خیلی زود جذب می‌کند؛ از این رو مالیدن خرما، هیچ‌گونه مشکل مِعدَوی برای نوزاد ایجاد نمی‌کند [۳۱].
دکتر فاروق مساهل در مقاله‌ای تحت عنوان (توجه اسلام به تغذیه کودک) می‌نویسد: «مالیدن خرما یا هر چیز شیرین به کام نوزاد، یکی از معجزات پزشکی پیامبر اکرم صاست که بشریت، چهارده قرن از آن زمان را در پی کشف راز این عمل سپری نموده و اینک برای پزشکان، مشخص شده است که مهمترین عامل مرگ و میر تمام کودکان و بویژه نوزادان و شیرخواران، دو مورد است:
کمبود یا فقر قند خون.
پایین آمدن درجه حرارت بدن هنگامی که در فضای سرد قرار می‌گیرند [۳۲].
[۳۰] صحیح مسلم، حدیث شماره‌ی۲۸۶. [۳۱] موسوعة تربیة الأجیال المسلمة، ص۶۸. [۳۲] منهج التربیة النبویة، ص۶۴