۲۱- هنگام برخورد با اشتباهات زنان بیگانه باید مواظب بود:
تا این که از آن سوء استفاده نشود و از فتنه در امان باشی، پس نباید در بارۀ صحبت‌کردن جوانی با دختری جوان به بهانه بیان خطا و تعلیم تساهل نمود؛ زیرا این امر مصایب و مشکلات فراوانی به دنبال دارد، و شایسته است که به مأمورین حکومتی امر به معروف و نهی از منکر و افراد بزرگسال در این مورد مجال بیشتری داده شود، کسی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کند بیندیشد، اگر گمان غالب او این بود که برخورد او مفید خواهد بود، سخن بگوید و در غیر این صورت از صحبت‌کردن با زن‌های لاابالی که بر گمراهی اصرار دارند و چه بسا او را متهم می‌سازند، بپرهیزد، و در این صورت اوضاع اجتماعی و منزلت کسی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کند، برای مفیدبودن برخورد با اشتباهات و تبلیغ و اقامه حجت و برهان، نقشی اساسی خواهد داشت، به داستان زیر توجه کنید.
از عبید (بردة ابی رُهم) روایت شده که حضرت ابوهریرهسبا زنی که عطر زده و قصد مسجد داشت برخورد نمود و از او پرسید: ای کنیز خداوند جبار، کجا می‌روی؟ او گفت: به مسجد می‌روم، حضرت ابوهریرهسگفت: برای مسجد خود را عطر زده‌ای؟ گفت: آری، حضرت ابوهریرهسگفت: من از حضرت پیامبر جشنیدم که می‌فرمودند: هر زنی که عطر و خوشبویی استعمال کند و سپس به مسجد برود، هیچ نمازی از او پذیرفته نمی‌شود، مگر این که غسل کند (و اثر عطر را از خود دور نماید) [۳۳].
و در صحیح ابن خزیمه اینگونه روایت شده: زنی از کنار حضرت ابوهریرهسعبور کرد، بوی عطری که آن زن استعمال کرده بود، هوا را عطرآگین ساخته بود، حضرت ابوهریرهسبه او گفت: ای کنیز خدای جبار! کجا می‌روی؟
- زن: به مسجد می‌روم.
- حضرت ابوهریرهس: عطر استعمال کرده‌ای؟
- زن: آری.
- حضرت ابوهریرهس: برگرد و غسل کن؛ زیرا من از رسول خدا جشنیده‌ام که فرمودند: خداوند از زنی که عطر استعمال کرده و به مسجد برود، هیچ نمازی را نمی‌پذیرد، تا این که برگردد و غسل کند [۳۴].
[۳۳] ابن ماجه، ۴۰۰۲ و صحیح ابن ماجه ۲ / ۳۶۷. [۳۴] صحیح ابن خزیمه، ش: ۱۶۸۲، آلبانی این حدیث را حسن گفته، المسند ۲ / ۲۴۶ و احمد شاکر این حدیث را صحیح گفته است المسند، ش: ۷۳۵۰.