(۲۲) واداشتن خطاکار به عذرخواهی از کسی که در حق او خطا کرده است:
حضرت انس بن مالکسمیگوید: عربها عادت داشتند که در سفر به همدیگر خدمت میکردند، در سفری همراه حضرت ابوبکر و عمربمردی بود که آنان را خدمت میکرد، آنها (در جایی منزل گرفتند و) خوابیدند و هنگامی که بیدار شدند خادمشان غذایی آماده نکرده بود (و هنوز خواب بود) یکی از آنها به دیگری گفت: این مرد خیلی پرخواب است (زیاد میخوابد) و سپس او را بیدار کردند و به وی گفتند: نزد حضرت پیامبر جبرو و سلام ما را به ایشان برسان و بگو: ابوبکر و عمر از شما مقداری خورش خواسته اند، آن مرد نزد حضرت پیامبر جرفت و پیغام آنها را ابلاغ نمود، آن حضرتسبه آن مرد فرمودند: آنها را سلام کن و بگو: شما غذا خورده اید!! حضرت ابوبکر و عمبپریشان نزد آن حضرت جآمدند و گفتند: یا رسول الله ما از شما خورش خواستیم و شما فرمودید که آنها غذا خورده اند! ما چه غذایی خوردهایم؟! ایشان فرمودند: گوشت برادرتان را خوردید (هنگامی که خواب بود از او غیبت کردید و گفتید این مرد پرخواب است) به خدایی که جانم در دست اوست، سوگند: همانا من تکههای گوشتش را میان دندانهایتان میبینم! آنان گفتند: یا رسول الله برای ما طلب مغفرت و استغفار کن، حضرت پیامبر جفرمودند: او (کسی که از او غیبت کرده اید) باید برای شما طلب مغفرت کند [۱۲۲].
[۱۲۲] السلسلة الصحیحة، ش: ۲۶۰۸، تفسیر ابن کثیر، تفسیر سورۀ حجرات ۷ / ۳۶۳ ط. دارالشعب.