نظر من برای حل مشکلات افعانستان

افغانستان خانه مشترک همه افغان‌هاست و همه حق دارند بدون تبعیض و امتیاز در آن زندگی کنند. هیچ کس حق ندارد تا فرزندان این وطن را از حقوق مشروع‌شان محروم سازد.

دفاع از ارزش‌های دینی، امنیت سراسری، و زندگی با عزت و آرام و تامین منافع ملی و پیشرفت اقتصادی، وظیفه همه افغان‌هاست. تلاش در جهت تحقق و تحکیم وحدت ملی و همبستگی اقوام بر بنیاد ارزش‌های دینی و عنعنات پسندیده ملی،‌ ضامن کامیابی ماست. از خداوند توانا استدعا دارم که این موفقیت‌ها نصیب همه اقوام این کشور گردد و ما کشوری آرام و آزاد داشته باشیم.

هدف بسیار بزرگ، غرور ملی،‌ آزادی و احترام به عنعنات پسندیده‌ ملی در چهارچوب ارزش‌های اسلامی است. اینها عواملی‌اند که در طول تاریخ افغانها را متحد و استوار نگهداشت که توانستند اهداف شوم امپراتوری‌های استعماری وقت را نقش بر آب سازند. اهدافی که مستکبران با خشم و خشونت یا با زبان نرم دیپلوماتیک قصد پیاده ساختن آنرا در این سرزمین داشتند.

اینکه افغانستان یک دوره‌ طولانی از غلامی و اسارت آزاد و حاکم بر تصامیم خود بود، بخاطر وحدت مردمش و توکل داشتن به نیروی رب العزت بود. اگر ما به رخداد‌های سیاسی این مدت از تاریخ کشور دقت کنیم خواهیم دید که اهداف شوم دشمنان که بصورت مستقیم یا غیر مستقیم بر ما اعمال گردید، نه تنها بوسیله‌ حکومت‌ها خنثی نشده که حتی می‌توان گفت مصیبت‌های بزرگ را زمامداران بوجود آورده‌اند که برای حفظ قدرت خود و راضی نگهداشتن دشمنان و برای حفظ منافع شخصی خود، در خدمت دشمنان قرار گرفتند. برای رفع چنین مشکلات، قیام‌های ملی برخاسته از وحدت ملی کارگر ثابت شده است که دلیر مردان این سرزمین با قیمت سرهای خود و به زور بازوان توانای خود آنرا ممکن ساختند.

مشکل امروز که وضع ما را با گذشته متفاوت ساخته، مشکل عدم اعتماد بر همدیگر است. اعتماد قابل رویت نیست اما قدرت عظیمی دراین عامل نامرئی نهفته است. این روحیه امروز در میان افغانها بشدت صدمه دیده و در مواردی می‌توان آنرا از میان رفته دانست. استحکام و تقویت این عنصر مهم به عزم جمعی میان همه افغانها نیازمند است.

افغانها طبیعتا مردمی دوستدار اسلام‌اند و مشکلات ما هم از همین راه قابل حل است. مهم اینست که همه عزم نمائیم که این راه را بر راه‌های دیگر ترجیح دهیم. در این راه هرقوم و هر گروه می‌تواند جایگاه خود را بیابد و به این ترتیب خلا‌های سیاسی پر شود. پر کردن این خلا‌ها راه حل اصلی مشکل افغانستان است. همه باید به این توافق برسیم که مشکل را حل کنیم و عنصر اساسی که پیوند مشترک میان ماست، احترام به ارزش‌های دینی و عنعنات ملی است. اسلام چهارچوب نظام اجتماعی ماست و هر امری در این چهارچوب باید تعریف شود. تجربه به تکرار ثابت کرده که هرکه از این چهارچوب خارج شود، از جامعه رانده خواهد شد.

کشور مظلوم ما امروز صحنه بازی جهت‌های مختلف است و مردم ما به نام‌های گوناگون کشته می‌شوند، ترور می‌شوند، گروگان گرفته شده یا زندانی می‌شوند و یا هم به ترک وطن مجبور ساخته می‌شوند. تجزیه‌های کوچک‌تری بنام تروریست، قاچاقچی،‌ منافق، زندیق، وطن فروش نیز صورت می‌گیرد. به از بین بردن این کاستی‌های سیاسی اجتماعی سخت نیازمندیم.

این کشور سخت نیازمند یک پارچگی ملی است و از این راه است که می‌توان برهمه کاستی‌ها فایق آمد و راه بسوی سرمنزل مقصود برد.

براداران و خواهران مجاهد!.

شکی نیست که همه ما در آرزوی یک افغانستان آزاد و مرفه هستیم و در این راه دعا و تلاش می‌کنیم. این تلاش‌های باید بی‌وقفه و خستگی ناپذیر می‌تواند به آبادی خانه مشترک ما و نابودی مشکلات و نابسامانی‌های داخلی منجر گردد اما این کار در سایه رحمت یک نظام اسلامی میسر است و بس.