۶- عقیده‌ی غیبت:
آنان بر این باورند که امام دوازدهم از سال ۲۶۵ هـ، غائب شده و گمان می‌کنند، این امام ـ امامی که هرگز متولد نشده ـ از پنج سالگی در سرداب سامراء غائب است و آنطور که شاعرشان می‌گوید: نزد او «عسل و آب است». و آنان از آن زمان تا بحال منتظر ظهور او هستند و معتقدند او زنده و موجود است. و او با شخصیت ثانی زندگی می‌کند همانطور که نظریه پرداز و متفکر معاصرشان محمد باقر صدر در کتاب «تاریخ ما بعد ظهور» می‌گوید: او در میان ما با شخصیتی دیگر و نا آشنا زندگی می‌کند، و چون در یک کشور سوالات زیادی درباره‌اش می‌شود به کشور دیگری می‌رود و بر این مبناست که معتقدند با آنان در مراسم مختلف شرکت می‌کند ... و دیگر مسائل. و کسی که این سخن را می‌گوید ـ شیخی از شیوخ شیعه نیست که با کتاب‌های زردش زندگی کند ـ خیر او محمد باقر صدر است که یکی از متفکران معاصر به حساب می‌آید و متأسفانه کتاب‌هایش درباره‌ی اقتصاد و فلسفه و غیره در کتابخانه‌های اسلامی موجود است و بسیاری از مردم حقیقت این مرد را نشناخته‌اند.