مصائب صحابه رضي الله عنهم

۳- حضرت عمارس:

(الف) ابن سعد به سند خود روایت کرده است:

«أحرق المشركون عمار بن ياسر بالنار، فكان رسول اللهصيمر به ويمر يده على رأسه، فيقول: يا نار كوني بردَاً وسلامَاً على عمار كما كنت على إبراهيم» [۸۲].

مشرکان عمار بن یاسر را با آتش سوزاندند، رسول خداصبر وی گذر می‌کرد و دست شفقت بر سرش می‌مالید و می‌گفت: ای آتش، تو بر وی خنک و سلامتی و سرد باش چنان‌که بر ابراهیم علیه السلام سرد و سلامتی شده بودی.

(ب) ابن سعد به سند خود روایت می‌کند که شخصی بر کمر حضرت عمار (حبط کثیر) آثار زخم‌های زیادی دید، به دنبال سؤال وی حضرت عمار گفت: قریش مرا بر روی ریگ‌های آتشین مکه می‌خوابانیدند این نشان از آن سبب است [۸۳].

(ج) مشرکان مکه ستم‌های گوناگون بر مسلمانان روا می‌داشتند، همانطور که حضرت عمارس را در آتش سوزانده و در آب غوطه می‌دادند. علامه ابن سعد/روایت می‌کند که نبیصبا حضرت عمارس ملاقات کرد، در حالی که وی گریه می‌کرد، پیامبر اکرمصبا نهایت شفقت اشک‌ها را از چشم‌هایش پاک می‌نمود و می‌فرمود: که کفار تو را گرفته در آب غوطه دادند تو این کلمات را گفتی، و اگر آن‌ها دوباره چنین عملی بکنند تو هم باز همان کلمات را تکرار کن».

[۸۲] طبقات، ص ۲۴۹، ج ۳. [۸۳] طبقات، ص ۲۴۸، ج ۳.