اسلام عمرس موجب عزت (غلبه) اسلام است
در صحیح بخاری و طبقات ابن سعد از حضرت عبدالله بن مسعودو روایت است که می‌فرماید:
«مَازِلْنَا أَعِزَّةً مُنْذُ أَسْلَمَ عُمَرُ».
از روزی که حضرت عمرس مسلمان شد ما همواره غالب و عزتمند بودیم.
حضرت عبدالله بن مسعودبمی‌گوید: تا زمانی مسلمان‌شدن حضرت عمرس ما جرأت و نیروی اقامه نماز به صورت علنی در خانۀ خدا را نداشتیم.
«فلما أسلم عمر قاتلهم حتى تركونا نصلي» [۱۴۱].
پس چون عمرس مسلمان شد با آن‌ها مبارزه کرد، تا این که آن‌ها از مزاحمت ما در نمازخواندن دست برداشتند.
امام ابن هشام و امام ابن سعد روایت کرده‌اند که حضرت عبدالله بن مسعودبگفت:
«إنّ إسْلَامَ عُمَرَ كَانَ فَتْحًا، وَإِنّ هِجْرَتَهُ كَانَتْ نَصْرًا، وَإِنّ إمَارَتَهُ كَانَتْ رَحْمَةً وَلَقَدْ كُنّا مَا نُصَلّي عِنْدَ الْكَعْبَةِ حَتّى أَسْلَمَ عُمَرُ فَلَمّا أَسْلَمَ قَاتَلَ قُرَيْشًا حَتّى صَلّى عِنْدَ الْكَعْبَةِ، وَصَلّيْنَا مَعَهُ» [۱۴۲].
همانا مسلمان‌شدن عمرس برای دین اسلام به منزلۀ فتحی بود و همانا هجرت او نصرتی و خلافت وی رحمتی بود و ما قبلاً نمی‌توانستیم که نزد کعبه نماز بگذاریم، تا این که حضرت عمرس مسلمان شد آنگاه با کفار قریش مقابله و مبارزه کرد تا این که در کعبه نماز خواند و ما هم به همراه او نماز ادا کردیم.
[۱۴۱] سیرت ابن هشام، ص ۳۷۴، ج ۱. [۱۴۲] سیره ابن هشام، ص ۳۶۷، ج ۱، و طبقات، ص ۲۷۰، ج ۳.