فضائل و مناقب حضرات مهاجرانش
از آیات مندرجۀ فوق قرآنی، این فضائل عالیه و اوصاف حمیده که در ذیل درج خواهد شد برای حضرات مهاجران به ثوبت رسیده است:
(۱) آنان امیدوار رحمت خداوندی می‌باشند.
(۲) هجرت همۀ آنان بدون استثنا فی سبیل الله، یعنی در راه خدا و به منظور رضای خداوند بود.
(۳) چه آنان که شهید شدند، و چه آن دسته که به موت طبیعی مردند برای همۀ آن‌ها خداوند رزق حسن و مقام و منزلت مورد پسند عنایت خواهد فرمود.
(۴) آنان به نزد خداوند متعال دارای «اعظم درجه» یعنی مراتب و منزلت برتر هستند.
(۵) همۀ آن‌ها فائز المرام و کامیاب هستند.
(۶) خداوند به آنان وعده و رحمت و رضای خود، و نوید بهشت فنانشدنی و جاودانی را داده است که آن‌ها همیشه در آنجا خواهند بود.
(۷) آن‌ها به خاطر خدا نه تنها از ملک و وطن اخراج گردیدند، حتی از اموال و املاک نیز محروم قرار داده شدند.
(۸) هدف آن‌ها از تحمل این همه رنج و بلا صرفاً طلب فضل و کرم الله و رضامندی و خوشنودی او بود.
(۹) آن‌ها ناصران و مددکاران الله و رسول اللهصبودند.
(۱۰) همۀ آن‌ها در دین و ایمان مخلص، صادق، و بی‌ریا، و بی‌نفاق بودند.
(۱۱) خداوند از آن‌ها و از پیروان مخلص و از یاوران آن‌ها راضی و خوشنود است و آن‌ها نیز از وی راضی هستند.
(۱۲) خداوند برای همۀ آن‌ها باغ‌هائی را که آنان همیشه در آن‌ها زندگی خواهند کرد آماده و مهیا ساخته است.
علاوه از حضرات انبیاء علیهم الصلوة والسلام در تمام جامعۀ انسانیت، دیگر چه کسی است که بتواند با حضرات مهاجران در محاسن و محامد اختصاصی‌شان شریک و سهیم شود یا مثیل و نظیر آنان باشد؟
و این امر واقعیت بدون اغراقی است که حضرات مهاجران رضی الله عنهم اجمعین در فضائل و کمالات خود یکتا و منفرد هستند، آن‌ها در راه رضاجوئی الله و در توقع و امید فضل و رحمت او را به خاطر مدد و نصرت خدا و رسول خدا ملک و وطن را ترک داده، از اموال و املاک صرف نظر کردند، و خداوند در ازای آن کامیابی و فلاح هردو جهان و رضامندی و خوشنودی خود را در دار آخرت جنت و نعمت‌های ابدی آن را به آن‌ها عنایت فرمود.