۱۵- حضرت ام عبداللهل:
حضرت ام عبدالله بنت ابی حشمهلاز دست حضرت عمرس مظالم جگرگدازی را تحمل نمود، ابن اسحاق روایت می‌کند که ام عبدالله گفت:
«كنا نلقي منه البلاء و الشدة علينا».
ما از دست عمر بن خطاب نهایتاً شدیدترین اذیت‌ها را می‌چشیدیم.
هنگام هجرت به سوی حبشه، وی به حضرت عمرس گفت:
«لنخرجن في أرض الله إذ آذيتمونا وقهرتمونا حتى يجعل الله لنا مخرجا» [۱۱۷].
«چون شما ما را اذیت کرده و مقهور ساختید، دیگر در این جا نمی‌نشینیم و حتماً در زمین خدا بیرون خواهیم رفت تا خداوند راه نجاتی فرا روی ما قرار دهد».
شیخ الاسلام تحریر می‌فرماید: امام ابن سعد می‌گوید: وی قدیم الاسلام است و در هر نوبت به حبشه هجرت کرده است و سپس به مدینه هجرت کرد. ابن اسحاق از وی روایت می‌کند که:
«كَانَ عُمَرُ بن الْخَطَّابِ مِنْ أَشَدِّ النَّاسِ عَلَيْنَا فِي إِسْلامِنَا».
حضرت عمرس در مورد مسلمان‌شدن ما از همه بر ما سخت‌تر بود.
چون ما قصد هجرت به سوی حبشه کردیم، حضرت عمرس زمانی پیش من آمد که من بر پشت شتر سوار بودم از من پرسید: ام عبدالله قصد کجا را دارید؟ من پاسخ دادم:
«آذَيْتُمُونَا فِي دِينِنَا، فَنَذْهَبُ فِي أَرْضِ اللَّهِ» [۱۱۸].
شما به خاطر دین ما، ما را اذیت کردید، لذا به سوی سرزمین خدا خواهیم رفت.
[۱۱۷] البدایة والنهایة، ص ۷۷۹، ج ۳. سیرت ابن هشام، ص ۳۶۷، ج ۱. [۱۱۸] اصابه، ص ۳۸۷، ج ۴، ترجمه حضرت لیلی.