برخی از اجزای مهم کعبه
۱- حجر الاسود.
۲- رکن یمایی.
۳- ملتزم.
۴- مقام ابراهیم.
۵- زمزم.
۶- شاذروان.
۷- حطیم.
به دلیل ورود حجاج از اقصی نقاط دنیا محیط مکه و اطراف خانه مملو از جمعیت است. صحن طواف نیز از تراکم جمعیت موج می‌زند. برنامه ریزی‌های لازم برای انجام حج ابراهیمی صورت گرفته است. خانه و محیط اطراف آن از زشتی‌های ظاهری و باطنی پاک و تمیز گردیده است ﴿وَعَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيۡتِيَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلۡعَٰكِفِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ١٢٥﴾[البقرة: ۱۲۵] «ما به ابراهیم و اسماعیل وحی کردیم که بیت الله را برای طواف‌کنندگان و معتکفان و اهل رکوع و سجده پاکیزه نمایید».
کعبه خانه‌یی است که خداوند آن را خانه‌ی خود خوانده است (بیتی = خانه‌ی من) و عظمتش به همین است که مخصوص خدا است. جز برخی مظاهر مشهود که از سنت‌های پیامبران است، هرچه هست از مظاهر سنت‌های الهی است. با وجود اینکه برخی پیامران بزرگ در آنجا زندگی و یا آثاری از خود بجای گذاشته‌اند اما قبر آن پیامبران مشهور نیز در آنجا قرار ندارد. فرمان خدا است که این پیامبران در آخر عمر از آن جا بیرون شوند تا مرقد شان در بیرون از مکه و اطراف کعبه قرار بگیرد. چندین پیامبر رسالت خود را در این سرزمین به انجام رسانده‌اند. سپس آنجا را ترک و مدفن شان دور از کعبه و مکه قرار داده شده است.
تا عظمت این خانه تنها برای این باشد که خانه‌ی خدا است، دیگر هیچ و نه چیزی دیگر.
فقط توجه حجاج به خانه باشد. توجه شان به صاحب خانه باشد. این درسی از توحید خالص است. توحیدی که باید با پدیده‌های دیگر آلوده نشود، پاک و زلال بماند، توحید به معنی درست آن وجود داشته باشد.