آغاز ماموریت بزرگ توحیدی
روزهای باقی مانده به شروع مراسم حج به سر می‌آید. دیگر زمان استراحت و توقف تمام شده است. حجاج از اقصی نقاط دنیا جمع شده‌اند. زمان حرکت فرا رسیده است. اینک باید از کعبه نیز دور شد. باید به‌سوی دشت منا حرکت آغاز کرد. فرمان حرکت بسوی مشاعر و آغاز ماموریت حج صادر می‌شود.
﴿وَأَذِّن فِي ٱلنَّاسِ بِٱلۡحَجِّ يَأۡتُوكَ رِجَالٗا وَعَلَىٰ كُلِّ ضَامِرٖ يَأۡتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٖ٢٧﴾[الحج: ۲۷].
«و در میان مردم برای حج بانگ برآور تا پیاده و سوار بر شتران باریک‌اندام و چابکی که راه‌های دور و دراز را پشت سر می‌نهند، نزدت بیایند».
این شروع مراسم حج است. همه چیز برای انجام ماموریت بزرگ مهیا شده است. گروه ما باید زودتر از دیگران بسوی منا عزم حرکت کند. فرمان همین گونه است.
وقتی روز هفتم ذی الحجه به نیمه شب می‌رسد این فرمان صادر می‌شود. آماده‌ی رفتن به منا می‌شویم. در شروع ماموریت بزرگ بار دیگر صدای تلبیه از قلب‌ها بر می‌خیزد.
«لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالمُلْكَ، لاَ شَرِيكَ لَكَ».
این پاسخ حجاج به صدور فرمان حرکت به‌سوی مشاعر است. باید همه چیز را در مکه گذاشت و رفت.
«لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ،»
ساعت یک شب به اتوبوس می‌نشینیم. مکه را به خدای مکه می‌سپاریم. منا بین مکه و بین مشعر الحرام قرار دارد. از مشاعر نزدیکترین آن‌ها به مکه منا است. در ایام حج حجاج بیشترین توقف را در منا دارند. منا جایی است که ابراهیم اسماعیل را جهت قربان کردن برده است.