سُورَةُ الصَّافَّاتِ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا ١ فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا ٢ فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا ٣ إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ ٤ رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ ٥ إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ ٦ وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ ٧ جَانِبٖ ٨ دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ ٩ إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ ١٠ فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۢ ١١ بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ ١٢ وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ ١٣ وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ ١٤ وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ ١٥ أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ ١٦ أَوَ ءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ ١٧ قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ ١٨ فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ ١٩ وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ ٢٠ هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ ٢١ ۞ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ ٢٢ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ ٢٣ وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسُۡٔولُونَ ٢٤
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
سوگند به آنان که صف بستند صف محکمی ﴿۱﴾و آنانکه زجر کشیدند زجر کاملی ﴿۲﴾پس به خوانندگان ذکر ﴿۳﴾که خدای شما حقا یکی است ﴿۴﴾مالک و صاحب اختیار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست و پروردگار مشرق‌ها ﴿۵﴾حقا که ما آسمان این دنیا را آراستیم به زینت ستارگان ﴿۶﴾و حفظ نمودیم از هر شیطان سرکشی ﴿۷﴾گوش ندهند به سوی ملأ اعلی و پرتاب شوند از هر طرفی ﴿۸﴾در حالی که رانده شده‌اند، برای ایشانست عذاب پیوسته ﴿۹﴾مگر آنکه برباید ربودنی که در پی او برود جرقه‌ای تیز ﴿۱۰﴾پس از ایشان بپرس آیا خلقت ایشان سخت‌تر است و یا آنکه را خلق نمودیم حقا که ما ایشان را خلق کردیم از گل چسبنده ﴿۱۱﴾بلکه تو عجب نمودی و ایشان مسخره می‌کنند ﴿۱۲﴾و چون تذکر داده شوند متذکر نمی‌شوند ﴿۱۳﴾و چون آیه‌ای را ببینند استهزاء کنند ﴿۱۴﴾و گویند این نیست مگر سحری آشکار ﴿۱۵﴾آیا چون بمیریم و خاک و استخوان شویم آیا حقیقتا برانگیخته می‌شویم؟ ﴿۱۶﴾آیا پدران پیشین ما زنده می‌شوند ﴿۱۷﴾بگو آری در حالی که شما خوار و سر افکنده‌اید ﴿۱۸﴾پس همانا که قیامت یک صیحه و بانگ زدن است که ناگهان می‌نگرند ﴿۱۹﴾و بگویند ای وای بر ما این است روز جزاء ﴿۲۰﴾این است روز جدا شدن حق از باطل همان روزی که به آن تکذیب می‌کردید ﴿۲۱﴾محشور کنید آن کسان را که ستم کردند با جفت‌ها و آنچه را که می‌پرستیدند ﴿۲۲﴾(محشور کنید با ایشان آن چه را) جز خدا (می‌پرستیدند) پس ایشان را به راه دوزخ راهنمائی کنید ﴿۲۳﴾و باز دارید ایشان را زیرا مورد پرسشند ﴿۲۴﴾
﴿ لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ ٢٥ بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ ٢٦ وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ ٢٧ قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ ٢٨ قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ ٢٩ وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۢۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ ٣٠ فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ ٣١ فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ ٣٢ فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ ٣٣ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ ٣٤ إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ ٣٥ وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۢ ٣٦ بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ ٣٧ إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ ٣٨ وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ٣٩ إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ ٤٠ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ ٤١ فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ ٤٢ فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ ٤٣ عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ ٤٤ يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۢ ٤٥ بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ ٤٦ لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ ٤٧ وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ ٤٨ كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ ٤٩ فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ ٥٠ قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ ٥١﴾
چه شده شما را که یاری یکدیگر نمی‌کنید؟ ﴿۲۵﴾بلکه ایشان امروز تسلیم شوندگانند ﴿۲۶﴾و بعضی از ایشان رو کند به بعض دیگر و از هم سؤال کنند ﴿۲۷﴾گویند شما برای گمراه‌کردن ما از راه خیر خواهی (و یا از راه غلبه و قهر) می‌آمدید ﴿۲۸﴾آنها گویند بلکه شما خود ایمان نداشتید ﴿۲۹﴾و برای ما تسلطی بر شما نبود بلکه شما گروهی طاغی بودید ﴿۳۰﴾پس حکم پروردگار ما لازم شد حقا که باید بچشیم ﴿۳۱﴾که شما را گمراه کردیم حقا که ما گمراه بودیم ﴿۳۲﴾پس محققا ایشان در آن روز در عذاب شرکت دارند ﴿۳۳﴾حقا که ما چنین رفتار کنیم با مجرمین ﴿۳۴﴾زیرا عادتشان این بود که چون به ایشان گفته می‌شد لا إله إلا الله تکبر می‌ورزیدند ﴿۳۵﴾و می‌گفتند: آیا ما خدایان خود را رها کنیم برای خاطر شاعر دیوانه‌ای؟ ﴿۳۶﴾بلکه بحق آمده و پیامبران را تصدیق کرد ﴿۳۷﴾حقیقت این است که شما چشندۀ عذاب دردناک هستید ﴿۳۸﴾و کیفر نمی‌شوید مگر به آنچه می‌کردید ﴿۳۹﴾لیکن بندگان خدا آنانکه خالص شده اند ﴿۴۰﴾ایشانند که نصیبشان روزی معلومی است ﴿۴۱﴾میوه های لذتبخش در حالیکه ایشان اکرام خواهند شد ﴿۴۲﴾در باغهای پر نعمت ﴿۴۳﴾بر تختهای آراسته روبروی یگدیگر ﴿۴۴﴾بگردش آید بر ایشان جامی از نهر جاری ﴿۴۵﴾سفید رنگ لذیذ است برای نوشندگان ﴿۴۶﴾نه در آن فسادی ونه از آن مست گردند ﴿۴۷﴾و در بزم ایشان دختران زیبا چشمی است که بکوتاهی و با غنج و دلال نظر کنند و سواد و بیاض چشمانشان مناسب و رباینده باشد ﴿۴۸﴾گویا آن دختران در سفیدی و لطافت اعضاء مانند تخم شتر مرغی باشند در زیر بال ﴿۴۹﴾پس بعضی از ایشان به بعض دیگر رو کرده از هم احوالپرسی کنند ﴿۵۰﴾گوینده‌ای از ایشان گوید که مرا همنشینی بود﴿۵۱﴾
﴿يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ ٥٢ أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ ٥٣ قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ ٥٤ فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ ٥٥ قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ ٥٦ وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ ٥٧ أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ ٥٨ إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ ٥٩ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ ٦٠ لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ ٦١ أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ ٦٢ إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ ٦٣ إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ ٦٤ طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ ٦٥ فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالُِٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ ٦٦ ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ ٦٧ ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ ٦٨ إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ ٦٩ فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ ٧٠ وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ ٧١ وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ ٧٢ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ ٧٣ إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ ٧٤ وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ ٧٥ وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ ٧٦﴾
می‌گفت آیا تو حقا از تصدیق کنندگانی ﴿۵۲﴾آیا چون مردیم و خاک و استخوان شدیم آیا جزا داده می‌شویم ﴿۵۳﴾گوید: آیا شما اطلاعی دارید ﴿۵۴﴾پس خود مطلع گردد و او را در میان دوزخ بیند ﴿۵۵﴾گوید بخدا سوگند که نزدیک بود تو مرا هلاک کنی ﴿۵۶﴾و اگر نعمت پروردگارم نبود بدن شک من از احضار شدگان (به دوزخ) بودم ﴿۵۷﴾پس آیا ما نمی‌میریم ﴿۵۸﴾مگر همان مردن اول و ما عذاب نخواهیم شد ﴿۵۹﴾حقا که این خود بهرۀ بزرگی است ﴿۶۰﴾پس باید برای مانند این، عمل کنند عمل کنندگان ﴿۶۱﴾آیا این خوب ما حضری است و یا درخت زقوم ﴿۶۲﴾حقا که آن را بلائی قرار دادیم برای ستمگران ﴿۶۳﴾بتحقیق که زقوم درختی است که بیرون می‌آید در قعر دوزخ ﴿۶۴﴾شکوفه‌اش مانند سرهای شیاطین است ﴿۶۵﴾که ایشان از آن می‌خورند و شکم‌ها را از آن پر می‌کنند ﴿۶۶﴾سپس برای ایشان است روی أکل زقوم مقداری از آب جوش ﴿۶۷﴾پس از آن برگشت ایشان بسوی دوزخ است ﴿۶۸﴾زیرا ایشان پدران خود را گمراه یافتند ﴿۶۹﴾و بدون تأمل در پی آنان شتابزده رفتند ﴿۷۰﴾و بتحقیق پیش از ایشان بیشتر پیشینیان گمراه بودند ﴿۷۱﴾و بتحقیق در میان آنان ترسانندگان را فرستادیم ﴿۷۲﴾پس بنگر چگونه بود سرانجام بیم داده‌شدگان ﴿۷۳﴾مگر بندگان خدا که خالص شده باشند ﴿۷۴﴾و بتحقیق نوح ما را ندا کرد و ما چه خوب جواب دهی بودیم ﴿۷۵﴾و او و پیروانش را از غصۀ بزرگ نجات دادیم ﴿۷۶﴾
﴿ وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ ٧٧ وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ ٧٨ سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ ٧٩ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ ٨٠ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٨١ ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ ٨٢ ۞وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ ٨٣ إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ ٨٤ إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ ٨٥ أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ ٨٦ فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ٨٧ فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ ٨٨ فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ ٨٩ فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ ٩٠ فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ ٩١ مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ ٩٢ فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ ٩٣ فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ ٩٤ قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ ٩٥ وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ ٩٦ قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ ٩٧ فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ ٩٨ وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ ٩٩ رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ١٠٠ فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ ١٠١ فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ ١٠٢﴾
و فقط ذریة او را باقی گذاشتیم ﴿۷۷﴾و ذکر خیری برای او در میان آیندگان گذاشتیم ﴿۷۸﴾سلام بر نوح باد در میان جهانیان ﴿۷۹﴾حقا که ما بدینگونه نیکوکاران را جزا می‌دهیم ﴿۸۰﴾حقا که او از بندگان با ایمان ما است ﴿۸۱﴾سپس ما دیگران را غرق کردیم ﴿۸۲﴾و بتحقیق از پیروان نوح است ابراهیم ﴿۸۳﴾هنگامی که به پروردگار خود توجه کرد با قلب سالم ﴿۸۴﴾وقتی که به پدر خود و قوم خود گفت: این چیست که می‌پرستید؟ ﴿۸۵﴾آیا بدروغ خدایانی غیر خدا را می‌خواهید ﴿۸۶﴾پس گمان شما به پروردگار جهانیان چیست؟ ﴿۸۷﴾پس نظر کرد نظر دقیقی در ستارگان ﴿۸۸﴾و گفت: حقا که من بیمارم ﴿۸۹﴾پس از او اعراض کردند در حالی که رو گردانیدند ﴿۹۰﴾پس پنهانی رو کرد به خدایانشان و گفت: چرا نمی‌خورید ﴿۹۱﴾چه شده شما را که سخن نمی‌گوئید ﴿۹۲﴾پس حمله کرد بر ایشان با دست راست (یعنی با کمال قوت) ﴿۹۳﴾پس مردم به سوی او رو آوردند در حالی که می‌شتافتند ﴿۹۴﴾ابراهیم گفت: آیا آنچه را می‌تراشید می‌پرستید؟ ﴿۹۵﴾و حال آن که خدا شما و مصنوع شما را آفریده است ﴿۹۶﴾گفتند: برای او بنائی بنا کنید پس او را در آتش سوزان بیندازید ﴿۹۷﴾پس مکری به او اراده کردند که ایشان را پست‌تر قرار دادیم ﴿۹۸﴾ابراهیم گفت: من به سوی پروردگارم رهسپارم بزودی مرا هدایت می‌کند ﴿۹۹﴾پروردگارا مرا از بندگان شایسته عطا کن ﴿۱۰۰﴾پس او را به پسری بردبار مژده دادیم ﴿۱۰۱﴾پس زمانی که طفل او رسید به حدی که بتواند با او سعی کند گفت: ای پسر من بتحقیق من در خواب می‌بینم که تو را ذبح می‌کنم پس بنگر چه چیز است رأی تو؟ گفت: ای پدر من آنچه مأموری بجا آر که اگر خدا بخواهد مرا از صابرین خواهی یافت ﴿۱۰۲﴾
﴿ فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ ١٠٣ وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ ١٠٤ قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ ١٠٥ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ ١٠٦ وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ ١٠٧ وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ ١٠٨ سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ ١٠٩ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ ١١٠ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ١١١ وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ١١٢ وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ ١١٣ وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ١١٤ وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ ١١٥ وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ ١١٦ وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ ١١٧ وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ ١١٨ وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ ١١٩ سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ١٢٠ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ ١٢١ إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ١٢٢ وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ ١٢٣ إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ ١٢٤ أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ ١٢٥ ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ ١٢٦﴾
پس زمانی که هر دو تسلیم شدند و افکند او را به جبین ﴿۱۰۳﴾و او را ندا کردیم که ای ابراهیم ﴿۱۰۴﴾حقا که آن خواب را راست نمودی بتحقیق بما بدینگونه نیکوکاران را جزا می‌دهیم ﴿۱۰۵﴾حقیقتا این است همان آزمایش آشکارا ﴿۱۰۶﴾و فدا دادیم او را به ذبح بزرگی﴿۱۰۷﴾و گذاشتیم برای او ذکر خیری در آیندگان ﴿۱۰۸﴾سلام بر ابراهیم ﴿۱۰۹﴾بدین گونه نیکوکاران را جزا می‌دهیم ﴿۱۱۰﴾زیرا او از بندگان مؤمن ما بود ﴿۱۱۱﴾و مژده دادیم او را به اسحق در حالی که پیامبری خواهد بود از شایستگان ﴿۱۱۲﴾و بر او و بر اسحاق برکت دادیم و از نسل ایشانست نیکوکار، و بجان خود ستمکار آشکار ﴿۱۱۳﴾و بتحقیق منت گذاشتیم بر موسی و هارون ﴿۱۱۴﴾و آن دو و قومشان را از آن غصۀ بزرگ نجات دادیم ﴿۱۱۵﴾و ایشان را یاری کردیم پس ایشان پیروز گشتند ﴿۱۱۶﴾و آن دو را کتاب واضح با بیان دادیم ﴿۱۱۷﴾و آن دو را به سوی راه راست هدایت نمودیم ﴿۱۱۸﴾و ذکر خیر آن دو را در آیندگان گذاشتیم ﴿۱۱۹﴾سلام بر موسی و هارون ﴿۱۲۰﴾حقا که ما بدین گونه نیکوکاران را جزا می‌دهیم ﴿۱۲۱﴾حقیقتا آن دو از بندگان مؤمنین ما بودند ﴿۱۲۲﴾و بتحقیق الیاس از فرستاده‌شدگان و رسولانست ﴿۱۲۳﴾هنگامی که به قوم خود گفت چرا پرهیز نمی‌کنید؟ ﴿۱۲۴﴾آیا بعل را می‌خوانید و نیکوترین خالق را می‌گذارید ﴿۱۲۵﴾خدای کامل الذات و الصفات پروردگار شما و پروردگار پیشینیان را ﴿۱۲۶﴾
﴿ فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ ١٢٧ إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ ١٢٨ وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ ١٢٩ سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ ١٣٠ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ ١٣١ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ١٣٢ وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ ١٣٣ إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ ١٣٤ إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ ١٣٥ ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ ١٣٦ وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ ١٣٧ وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ ١٣٨ وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ ١٣٩ إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ ١٤٠ فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ ١٤١ فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ ١٤٢ فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ ١٤٣ لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ ١٤٤ ۞فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ ١٤٥ وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ ١٤٦ وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ ١٤٧ فَ‍َٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ ١٤٨ فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ ١٤٩ أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ ١٥٠ أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ ١٥١ وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ ١٥٢ أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ ١٥٣﴾
پس او را تکذیب کردند و محققا ایشان احضار خواهند شد ﴿۱۲۷﴾مگر بندگان خالص شدۀ خدا ﴿۱۲۸﴾و گذاشتیم برای او ذکر خیری در آیندگان ﴿۱۲۹﴾سلام بر الیاس ﴿۱۳۰﴾حقا که ما نیکوکاران را چنین جزاء می‌دهیم ﴿۱۳۱﴾بتحقیق او از بندگان با ایمان ما بود﴿۱۳۲﴾و بتحقیق لوط از پیامبران مرسل است ﴿۱۳۳﴾هنگامی که او و اهلش را تماما نجات دادیم ﴿۱۳۴﴾مگر پیره‌زنی در بازماندگان ﴿۱۳۵﴾سپس دیگران را هلاک کردیم ﴿۱۳۶﴾و بتحقیق شما بر آنان مرور می‌کنید بامدادان ﴿۱۳۷﴾و بهنگام شب، آیا تعقل نمی‌کنید ﴿۱۳۸﴾و بتحقیق یونس از پیامبران مرسل است ﴿۱۳۹﴾هنگامی که گریخت سوی کشتی پر شده ﴿۱۴۰﴾پس قرعه زدند و از مغلوبین و انداخته شدگان گردید ﴿۱۴۱﴾پس او را آن ماهی فرو برد در حالی که او ملامت‌کننده بود ﴿۱۴۲﴾پس اگر او از تسبیح گویان نمی‌بود ﴿۱۴۳﴾مسلما می‌ماند در شکم او تا روزی که بر انگیخته و زنده شوند ﴿۱۴۴﴾پس او را به زمین هموار انداختیم در حالی که بیمار بود ﴿۱۴۵﴾و رویاندیم بر او درختی از کدو ﴿۱۴۶﴾و او را به سوی صد هزار نفر یا زیادتر فرستادیم ﴿۱۴۷﴾پس ایمان آوردند که ایشان را تا مدتی بهره دادیم ﴿۱۴۸﴾پس از ایشان بپرس آیا برای پروردگارت دختران و برای ایشان پسران است ﴿۱۴۹﴾یا آنکه ملائکه را زنانی آفریدیم و ایشان گواهانند ﴿۱۵۰﴾آگاه باش که ایشان از دروغشان است که می‌گویند ﴿۱۵۱﴾خدا فرزند آورده و حقا ایشان دروغگویانند ﴿۱۵۲﴾آیا خدا دختران را بر پسران ترجیح داده ﴿۱۵۳﴾
﴿مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ ١٥٤ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ١٥٥ أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ ١٥٦ فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ ١٥٧ وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ ١٥٨ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ١٥٩ إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ ١٦٠ فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ ١٦١ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ ١٦٢ إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ ١٦٣ وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ ١٦٤ وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ ١٦٥ وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ ١٦٦ وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ ١٦٧ لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ ١٦٨ لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ ١٦٩ فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ ١٧٠ وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ ١٧١ إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ ١٧٢ وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ ١٧٣ فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ ١٧٤ وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ ١٧٥ أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ ١٧٦ فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ ١٧٧ وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ ١٧٨ وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ ١٧٩ سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ١٨٠ وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ ١٨١ وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ١٨٢﴾
چه باشد شما را چگونه قضاوت می‌کنید؟ ﴿۱۵۴﴾آیا پس متذکر نمی‌شوید و پند نمی‌گیرید ﴿۱۵۵﴾آیا شما را حجتی روشن است ﴿۱۵۶﴾پس کتاب خود را بیاورید اگر راست می‌گوئید ﴿۱۵۷﴾و بین خدا و بین جن نسبی قرار دادند در حالی که محققا جن دانسته که ایشان احضار خواهند شد ﴿۱۵۸﴾خدا منزه است از آنچه وصف می‌کنند ﴿۱۵۹﴾مگر بندگان خدا که خالص شده باشند ﴿۱۶۰﴾پس محققا شما و آنچه را که می‌پرستید ﴿۱۶۱﴾بر پرستش او گمراه‌کنندۀ کسی نیستید ﴿۱۶۲﴾مگر کسی را که خود به دوزخ آمدنی است ﴿۱۶۳﴾و از ما کسی نیست مگر اینکه برای او مقام معلومی است ﴿۱۶۴﴾و بدرستی که مائیم خود صف کشیدگان ﴿۱۶۵﴾و محققا مائیم خود تسبیح‌کنندگان ﴿۱۶۶﴾و محقق است که می‌گفتند ﴿۱۶۷﴾اگر حقیقتا نزد ما کتابی از جنس کتاب پیشینیان بود ﴿۱۶۸﴾مسلما ما بندگان خالص شده‌ای بودیم ﴿۱۶۹﴾پس به همان کتاب کافر شدند پس بزودی خواهند دانست ﴿۱۷۰﴾و بتحقیق فرمان ما سابقا صادر شده برای بندگان مرسلین ما ﴿۱۷۱﴾که ایشان همان یاری شدگانند ﴿۱۷۲﴾و حقا که لشکر ما همان پیروزانند ﴿۱۷۳﴾پس اعراض کن از ایشان تا مدتی ﴿۱۷۴﴾و روشن کن ایشان را که بزودی خواهند دید ﴿۱۷۵﴾آیا به عذاب ما شتاب می‌کنند ﴿۱۷۶﴾پس چون عذاب به فضای مسکن ایشان نازل شود بد باشد صبح انذار شدگان ﴿۱۷۷﴾و از ایشان روگردان تا مدتی ﴿۱۷۸﴾و بینا کن که بزودی خواهند دید ﴿۱۷۹﴾منزه و والاست پروردگارت که پروردگار عزتست از آنچه او را وصف می‌کنند ﴿۱۸۰﴾و سلام بر فرستاده‌شدگان ﴿۱۸۱﴾و ستایش مخصوص الله پروردگار جهانیان است ﴿۱۸۲﴾.