سُورَةُ الانفِطَارِ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ ١ وَإِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ ٢ وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ ٣ وَإِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ ٤ عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَأَخَّرَتۡ ٥ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ ٦ ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ ٧ فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ ٨ كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ ٩ وَإِنَّ عَلَيۡكُمۡ َحَٰفِظِينَ ١٠ كِرَامٗا كَٰتِبِينَ ١١ يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ ١٢ إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ ١٣ وَإِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٖ ١٤ يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ ١٥ وَمَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ ١٦ وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ ١٧ ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ ١٨ يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡٔٗاۖ وَٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ ١٩﴾
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
هنگامیکه آسمان بشکافد ﴿۱﴾و هنگامی که ستارگان فرو ریزند ﴿۲﴾و هنگامیکه دریاها روان گردد ﴿۳﴾و هنگامیکه قبرها زیر و رو شود ﴿۴﴾هر کس بداند آنچه مقدم داشته و آنچه مؤخر داشته. ﴿۵﴾آهای انسان چه چیز تو را مغرور کرده نسبت به پروردگار کریمت ﴿۶﴾آنکه تو را آفریده و پرداخته و معتدل نموده و تناسب داده ﴿۷﴾در هر صورتیکه خواسته تو را ترکیب داده ﴿۸﴾نباید مغرور باشید بلکه به روز جزاء تکذیب می‌کنید(یا به دین اسلام تکذیب می‌کنید). ﴿۹﴾و به تحقیق بر شما حافظان و نگهبانانند ﴿۱۰﴾نویسندگانی گرانقدر ﴿۱۱﴾می‌دانند هر چه می‌کنید ﴿۱۲﴾حقا که ابرار در بهشت پر نعمتند ﴿۱۳﴾و حقا که فجار در دوزخند ﴿۱۴﴾روز جزاء در آن وارد شوند ﴿۱۵﴾و از دوزخ دور و غایب نگردند ﴿۱۶﴾و تو چه دانی که روز جزاء چیست ﴿۱۷﴾باز هم تو چه دانی روز جزا چیست ﴿۱۸﴾روزی که کسی برای کسی مالک و صاحب اختیار چیزی نیست و فرمان در آنروز مخصوص خداست. ﴿۱۹﴾