سُورَةُ النَّجۡمِ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ ١ مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ ٢ وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ ٣ إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ ٤ عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ ٥ ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ ٦ وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ ٧ ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ ٨ فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ ٩ فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ ١٠ مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ ١١ أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ ١٢ وَلَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ ١٣ عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ ١٤ عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ ١٥ إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ ١٦ مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ ١٧ لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ ١٨ أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ ١٩ وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ ٢٠ أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلۡأُنثَىٰ ٢١ تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ ٢٢ إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ ٢٣ أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ ٢٤ فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَٱلۡأُولَىٰ ٢٥ ۞وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيًۡٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ ٢٦
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
قسم به آن ستاره وقتی که پائین رود ﴿۱﴾رفیق شما نه گمراه شد و نه به باطل رفت ﴿۲﴾و از هوای نفس سخن نگوید ﴿۳﴾نیست این قرآن جز وحیی که وحی می‌شود ﴿۴﴾تعلیم داده او را فرشتۀ شدیدالقوی ﴿۵﴾صاحب نیروئی که نمایان شد ﴿۶﴾در حالی که او در افق بالاتری بود ﴿۷﴾سپس نزدیک شد که پائین آمد ﴿۸﴾پس بفاصلۀ دو کمان یا نزدیکتر بود ﴿۹﴾پس وحی کرد به بندۀ او آنچه وحی کرد ﴿۱۰﴾قلب وی آنچه را دید تکذیب نکرد ﴿۱۱﴾آیا با او مجادله می‌کنید دربارۀ آنچه می‌بیند ﴿۱۲﴾و بتحقیق دید جبرئیل را یکبار دیگر ﴿۱۳﴾نزد آخرین درخت سدر ﴿۱۴﴾نزد آن است جنه المأوی﴿۱۵﴾وقتی که فراگرفته بود درخت سدره را آنچه فرا گرفته بود ﴿۱۶﴾نه دیدۀ او منحرف شد و نه خیره گشت ﴿۱۷﴾بتحقیق شمه‌ای از آیات بزرگتر پروردگارش را بدید ﴿۱۸﴾آیا لات و عزی را (بدیدۀ دقت) دیده‌اید ﴿۱۹﴾و منات سومین بت دیگر را (دیده‌اید) ﴿۲۰﴾آیا پسر مال شماست و دختر مال خدا﴿۲۱﴾این در اینجا قسمتی است ظالمانه ﴿۲۲﴾این بتان نیستند جز نام‌هائی که شما و پدرانتان نامیده‌اند خدا دربارۀ آنها دلیل نازل نکرده. پیروی نمی‌کنند جز گمان را با آنچه دلها می‌خواهد و حال آنکه از جانب پروردگاشان برایشان هدایت آمده است ﴿۲۳﴾آیا برای انسان است هر چه آرزو کند ﴿۲۴﴾پس خاص خداست عالم آخرت و عالم دنیا ﴿۲۵﴾و چه بسیار از فرشتۀ آسمان‌ها که شفاعتشان به هیچ وجه فائده نمی‌بخشد و کاری نمی‌سازد مگر پس از آن که خدا اذن دهد برای هر کس که بخواهد و راضی باشد ﴿۲۶﴾
﴿ إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ ٢٧ وَمَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّۖ وَإِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡٔٗا ٢٨ فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَلَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا ٢٩ ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ ٣٠ وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى ٣١ ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَۚ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِۚ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَإِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡۖ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ ٣٢ أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ ٣٣ وَأَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَأَكۡدَىٰٓ ٣٤ أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ ٣٥ أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ ٣٦ وَإِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ ٣٧ أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ ٣٨ وَأَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ ٣٩ وَأَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ ٤٠ ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ ٤١ وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ ٤٢ وَأَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَأَبۡكَىٰ ٤٣ وَأَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَأَحۡيَا ٤٤﴾
براستی کسانی که به آخرت ایمان ندارند فرشتگان را به نام‌های دختران می‌نامند ﴿۲۷﴾و برای ایشان به این مطلب دانشی نیست پیروی نمی‌کنند مگر گمان را و حقا گمان به هیچ وجه رفع نیاز از حق نمی‌کند ﴿۲۸﴾پس اعراض کن از هر کس رو برگرداند از یاد ما و قرآن ما و جز زندگی دنیا نخواهد ﴿۲۹﴾این است منتهای دانش ایشان، بتحقیق پروردگار تو داناتر است به حال آنکه از راه وی گمراه شده و او داناتر است به حال آنکه هدایت یافته است ﴿۳۰﴾و متعلق به خداست آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است برای اینکه جزا دهد آنان را که بد کرده‌اند طبق آنچه کرده‌اند و جزا دهد آنان را که نیکی کرده‌اند بجزای نیک ﴿۳۱﴾آنان که از گناهان بزرگ و کارهای زشت اجتناب می‌کنند مگر صغیره و یا از تصور گناه، بتحقیق آمرزش پروردگارت (برای آنان) وسیع است، او به حال شما داناتر است وقتی که شما را از زمین ایجاد کرد و وقتی که شما پنهان بودید در شکم‌های مادرهاتان، پس خودتان را ستایش و تمجید مکنید او داناتر است و بهتر می‌شناسد کسی را که پرهیزکار باشد ﴿۳۲﴾آیا دیدی آن را که از حق روی گردانید ﴿۳۳﴾و اندکی داد و در بقیه بخل کرد ﴿۳۴﴾آیا نزد او علم غیب است که او می‌بیند ﴿۳۵﴾آیا خبر داده نشده به آنچه در صحف موسی است ﴿۳۶﴾و صحف ابراهیمی که وفا کرد ﴿۳۷﴾که هیچ کس بر نمی‌دارد وزر و وبال دیگری را ﴿۳۸﴾و این که نیست برای انسان بهره‌ای جز حاصل کوشش خود ﴿۳۹﴾و محقق پاداش سعی او بزودی دیده شود ﴿۴۰﴾آنگاه پاداش کامل به او داده شود ﴿۴۱﴾و محققا سرانجام به سوی پروردگارت می‌باشد ﴿۴۲﴾و محققا فقط او بخنداند و بگریاند ﴿۴۳﴾و محققا فقط او بمیراند و زنده گرداند ﴿۴۴﴾
﴿ وَأَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰ ٤٥ مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ ٤٦ وَأَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ ٤٧ وَأَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَأَقۡنَىٰ ٤٨ وَأَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ ٤٩ وَأَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ ٥٠ وَثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ ٥١ وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَأَطۡغَىٰ ٥٢ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ ٥٣ فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ ٥٤ فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ ٥٥ هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ ٥٦ أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ ٥٧ لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ ٥٨ أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ ٥٩ وَتَضۡحَكُونَ وَلَا تَبۡكُونَ ٦٠ وَأَنتُمۡ سَٰمِدُونَ ٦١ فَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ وَٱعۡبُدُواْ۩ ٦٢﴾
و محققا او در همسر نر و ماده را آفریده ﴿۴۵﴾از نطفه چون ریخته شود ﴿۴۶﴾و محققا بر عهدۀ اوست نشأت دیگر (جهان آخرت) ﴿۴۷﴾و محققا فقط او بی‌نیازی دهد و عطا کند ﴿۴۸﴾و اینکه اوست پروردگار شعری ﴿۴۹﴾و محققا او هلاک نموده قوم عاد پیشین را ﴿۵۰﴾و قوم ثمود را که باقی نگذاشته ﴿۵۱﴾و از پیش قوم نوح را زیرا آنان ستمگرتر و سرکش‌تر بودند ﴿۵۲﴾و شهرهای واژگون را سرنگون کرد ﴿۵۳﴾پس آنها را فرا گرفت آنچه گرفت ﴿۵۴﴾پس به کدام نعمت‌های پروردگارت تردید داری؟ ﴿۵۵﴾این محمدج ترساننده‌ای است از جنس ترسانندگان سابق ﴿۵۶﴾نزدیک شد نزدیک شونده﴿۵۷﴾جز خدا بر طرف کننده و جلوگیری برای آن نیست ﴿۵۸﴾آیا از این سخن تعجب می‌کنید؟ ﴿۵۹﴾می‌خندید و گریه نمی‌کنید ﴿۶۰﴾و حال آن که شما سرگشته و غافلید ﴿۶۱﴾پس برای خدا سجده و عبادت کنید ﴿۶۲﴾.