سُورَةُ الطُّورِ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ وَٱلطُّورِ ١ وَكِتَٰبٖ مَّسۡطُورٖ ٢ فِي رَقّٖ مَّنشُورٖ ٣ وَٱلۡبَيۡتِ ٱلۡمَعۡمُورِ ٤ وَٱلسَّقۡفِ ٱلۡمَرۡفُوعِ ٥ وَٱلۡبَحۡرِ ٱلۡمَسۡجُورِ ٦ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَٰقِعٞ ٧ مَّا لَهُۥ مِن دَافِعٖ ٨ يَوۡمَ تَمُورُ ٱلسَّمَآءُ مَوۡرٗا ٩ وَتَسِيرُ ٱلۡجِبَالُ سَيۡرٗا ١٠ فَوَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ ١١ ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي خَوۡضٖ يَلۡعَبُونَ ١٢ يَوۡمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ١٣ هَٰذِهِ ٱلنَّارُ ٱلَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ١٤﴾
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
قسم به آن طور ﴿۱﴾و قسم به کتاب مسطور ﴿۲﴾در صفحۀ رقیق گسترده شده ﴿۳﴾و به این خانۀ معمور ﴿۴﴾و به این طاق بالا رفته ﴿۵﴾و به آن دریای پر شده ﴿۶﴾که عذاب پروردگارت واقع شدنی است ﴿۷﴾آن را جلوگیری نیست ﴿۸﴾روزی که آسمان به گردشی بگردد﴿۹﴾و کوه‌ها به سیر عجیبی سیر کنند ﴿۱۰﴾پس در آن روز وای برای تکذیب کنندگان ﴿۱۱﴾آنان که در یاوه گوئی بازی می‌کنند ﴿۱۲﴾روزی که به آتش دوزخ افکنده می‌شوند افکندن سختی ﴿۱۳﴾(و خطاب شود که) این است آن آتشی که به آن تکذیب می‌کردید ﴿۱۴﴾
﴿ أَفَسِحۡرٌ هَٰذَآ أَمۡ أَنتُمۡ لَا تُبۡصِرُونَ ١٥ ٱصۡلَوۡهَا فَٱصۡبِرُوٓاْ أَوۡ لَا تَصۡبِرُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡۖ إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ١٦ إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَنَعِيمٖ ١٧ فَٰكِهِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ وَوَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ ١٨ كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيَٓٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ١٩ مُتَّكِ‍ِٔينَ عَلَىٰ سُرُرٖ مَّصۡفُوفَةٖۖ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ ٢٠ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱتَّبَعَتۡهُمۡ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَٰنٍ أَلۡحَقۡنَا بِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَمَآ أَلَتۡنَٰهُم مِّنۡ عَمَلِهِم مِّن شَيۡءٖۚ كُلُّ ٱمۡرِيِٕۢ بِمَا كَسَبَ رَهِينٞ ٢١ وَأَمۡدَدۡنَٰهُم بِفَٰكِهَةٖ وَلَحۡمٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ ٢٢ يَتَنَٰزَعُونَ فِيهَا كَأۡسٗا لَّا لَغۡوٞ فِيهَا وَلَا تَأۡثِيمٞ ٢٣ ۞وَيَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ غِلۡمَانٞ لَّهُمۡ كَأَنَّهُمۡ لُؤۡلُؤٞ مَّكۡنُونٞ ٢٤ وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ ٢٥ قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا قَبۡلُ فِيٓ أَهۡلِنَا مُشۡفِقِينَ ٢٦ فَمَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَوَقَىٰنَا عَذَابَ ٱلسَّمُومِ ٢٧ إِنَّا كُنَّا مِن قَبۡلُ نَدۡعُوهُۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡبَرُّ ٱلرَّحِيمُ ٢٨ فَذَكِّرۡ فَمَآ أَنتَ بِنِعۡمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٖ وَلَا مَجۡنُونٍ ٢٩ أَمۡ يَقُولُونَ شَاعِرٞ نَّتَرَبَّصُ بِهِۦ رَيۡبَ ٱلۡمَنُونِ ٣٠ قُلۡ تَرَبَّصُواْ فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُتَرَبِّصِينَ ٣١﴾
پس آیا این آتش سحر است و یا شما نمی‌بینید ﴿۱۵﴾داخل آن شوید باری صبر کنید و یا صبر نکنید برایتان یکسان است همانا جزای اعمالی که می‌کردید داده می‌شوید ﴿۱۶﴾محققا پرهیزکاران در باغ‌ها و در نعمتند﴿۱۷﴾خوش و با نشاطند به آن چه پروردگارشان به ایشان داده و پروردگارشان از عذاب دوزخ حفظشان نموده﴿۱۸﴾بخورید و بیاشامید گوارا باد مقابل آنچه عمل می‌کردید ﴿۱۹﴾بر تخت‌های عزت که ردیف شده تکیه زده‌اند و ایشان را با حورالعین همسر گردانیده‌ایم ﴿۲۰﴾و آنان که ایمان آورده و فرزندانشان بسبب ایمان از ایشان پیروی کرده باشند فرزندانشان را به ایشان ملحق گردانیم و از عمل ایشان چیزی نکاسته‌ایم هر کس گرو اعمال خویش است که کرده است ﴿۲۱﴾و به میوه و گوشت از آنچه میل می‌دارند مددشان داده و برای ایشان افزوده‌ایم ﴿۲۲﴾در آنجا جام (شراب را) از دست یکدیگر بگیرند که در آنها نه لغوی باشد و نه گناهی ﴿۲۳﴾و غلامانشان که گویا مروارید مستورند بر دور ایشان می‌گردند ﴿۲۴﴾و برخی از ایشان رو به برخی دیگر کنند و احوالپرسی کنند ﴿۲۵﴾گویند که ما سابقا در میان کسانمان هراسان بودیم ﴿۲۶﴾پس خدا بر ما منت گذاشت و ما را از عذاب سموم نگه داشت ﴿۲۷﴾زیرا که ما او را از پیش می‌خواندیم حقا که او نیکوکار رحیم است ﴿۲۸﴾پس تذکر بده که تو ببرکت نعمت پروردگارت نه کاهنی و نه دیوانه ﴿۲۹﴾بلکه می‌گویند شاعریست که انتظار مرگ او و انتظار حوادث هلاک آوری برای او داریم ﴿۳۰﴾بگو انتظار برید که من نیز با شما از منتظرینم ﴿۳۱﴾
﴿أَمۡ تَأۡمُرُهُمۡ أَحۡلَٰمُهُم بِهَٰذَآۚ أَمۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ ٣٢ أَمۡ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُۥۚ بَل لَّا يُؤۡمِنُونَ ٣٣ فَلۡيَأۡتُواْ بِحَدِيثٖ مِّثۡلِهِۦٓ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ ٣٤ أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَيۡرِ شَيۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ ٣٥ أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ ٣٦ أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَبِّكَ أَمۡ هُمُ ٱلۡمُصَۜيۡطِرُونَ ٣٧ أَمۡ لَهُمۡ سُلَّمٞ يَسۡتَمِعُونَ فِيهِۖ فَلۡيَأۡتِ مُسۡتَمِعُهُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ ٣٨ أَمۡ لَهُ ٱلۡبَنَٰتُ وَلَكُمُ ٱلۡبَنُونَ ٣٩ أَمۡ تَسَۡٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ ٤٠ أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ ٤١ أَمۡ يُرِيدُونَ كَيۡدٗاۖ فَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هُمُ ٱلۡمَكِيدُونَ ٤٢ أَمۡ لَهُمۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ ٤٣ وَإِن يَرَوۡاْ كِسۡفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ سَاقِطٗا يَقُولُواْ سَحَابٞ مَّرۡكُومٞ ٤٤ فَذَرۡهُمۡ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي فِيهِ يُصۡعَقُونَ ٤٥ يَوۡمَ لَا يُغۡنِي عَنۡهُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ ٤٦ وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ عَذَابٗا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ٤٧ وَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَاۖ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ ٤٨ وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡهُ وَإِدۡبَٰرَ ٱلنُّجُومِ ٤٩﴾
آیا عقل‌هاشان به این گفتار امرشان می‌کند و یا که ایشان قومی سرکشند ﴿۳۲﴾یا می‌گویند آن را ساخته و بسته (نه) بلکه ایمان نمی‌آورند ﴿۳۳﴾اگر راست گویند پس سخن تازه‌ای مانند آن بیاورند ﴿۳۴﴾آیا بدون هدف (و یا بدون سببی) خلق شده‌اند یا اینکه خودشان خالق خودند﴿۳۵﴾آیا ایشان آسمان‌ها و زمین را خلق کرده‌اند (نه) بلکه به یقین نرسیده‌اند ﴿۳۶﴾آیا نزد ایشانست گنج‌های پروردگارت یا ایشان تسلطی دارند ﴿۳۷﴾آیا ایشان را نردبانی است که در آن قول خدا را می‌شنوند پس شنوندۀ ایشان دلیل روشنی بیاورد ﴿۳۸﴾آیا دختران خاص خدا و پسران خاص شمایند ﴿۳۹﴾آیا تو از ایشان اجری می‌خواهی که ایشان از غرامت گران بارند ﴿۴۰﴾یا علم غیبی نزد ایشان است که ایشان می‌نویسند ﴿۴۱﴾آیا قصد نیرنگی دارند پس آنان که کفر ورزیده خود نیرنگ خوردگانند ﴿۴۲﴾آیا خدائی غیر خدای یکتا دارند، خدا منزه است از آنچه با او شریک می‌گردانند ﴿۴۳﴾و اگر پاره‌ای از آسمان را در حال سقوط ببینند گویند ابری متراکم است ﴿۴۴﴾پس ایشان را رها کن تا ملاقات کنند روزی را که از هول آن بیهوش گردند ﴿۴۵﴾روزی که نیرنگشان هیچ کاری بر ایشان نسازد و بحال ایشان مفید نگردد و نه ایشان یاری شوند ﴿۴۶﴾و محققا برای کسانی که ستم کرده‌اند عذابی است نزدیکتر از این ولیکن بیشترشان نمی‌دانند ﴿۴۷﴾و نسبت به حکم پروردگارت صبور باش زیرا که تو در نظر مائی (یعنی در حفظ و حراست مائی) و با ستایش پروردگارت تسبیح گوی هنگامی که قیام کنی ﴿۴۸﴾و بعضی از شب نیز او را تسبیح کن و هنگام برگشت ستارگان ﴿۴۹﴾.