سُورَةُ الذَّارِيَاتِ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ وَٱلذَّٰرِيَٰتِ ذَرۡوٗا ١ فَٱلۡحَٰمِلَٰتِ وِقۡرٗا ٢ فَٱلۡجَٰرِيَٰتِ يُسۡرٗا ٣ فَٱلۡمُقَسِّمَٰتِ أَمۡرًا ٤ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٞ ٥ وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٞ ٦﴾
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
قسم به بادهای وزان که بذرافشانی کنند ﴿۱﴾پس قسم به ابرها که بار سنگینبار باران را بدوش گیرند ﴿۲﴾آنگاه قسم به چیزهائی که بآسانی جریان دارند ﴿۳﴾آنگاه قسم به تقسیم‌کنندگان امر ﴿۴﴾که آنچه وعده داده می‌شوید راست است ﴿۵﴾و اینکه روز جزا واقع شدنی است﴿۶﴾.
﴿ وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ ٧ إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ ٨ يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ ٩ قُتِلَ ٱلۡخَرَّٰصُونَ ١٠ ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ ١١ يَسَۡٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ ١٢ يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ ١٣ ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ ١٤ إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ ١٥ ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ ١٦ كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ ١٧ وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ ١٨ وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ ١٩ وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ ٢٠ وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ ٢١ وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ ٢٢ فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ ٢٣ هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ ٢٤ إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ ٢٥ فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ ٢٦ فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ ٢٧ فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ ٢٨ فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ ٢٩ قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ ٣٠ ۞قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ ٣١ قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ ٣٢ لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ ٣٣ مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ ٣٤ فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٣٥﴾
قسم به آسمانی که دارای راه‌ها است ﴿۷﴾که در گفتار اختلاف دارید ﴿۸﴾روگردان می‌شود هر که از آن روگردان شده ﴿۹﴾مرده باد دروغ‌بافان ﴿۱۰﴾آنان که در گرداب جهالت سرگردانند ﴿۱۱﴾می‌پرسند که روز جزاء کی و کجا است ﴿۱۲﴾روزی که ایشان بر آتش مبتلا شوند ﴿۱۳﴾بلیۀ خود را بچشید این است آنچه که بدان شتاب می‌کردید ﴿۱۴﴾بتحقیق که پرهیزکاران در میان باغها و چشمه‌هایند ﴿۱۵﴾آنچه پروردگارشان به ایشان عطا کرده دریافت دارند زیرا که ایشان در دنیا نیکوکار بودند ﴿۱۶﴾و عادتشان این بود که کمی از شب را می‌خفتند ﴿۱۷﴾و در سحرها ایشان آمرزش می‌خواستند ﴿۱۸﴾و در اموالشان برای سائل و محروم حقی منظور می‌کردند ﴿۱۹﴾و در این زمین آیات و نشانه‌های قدرت و علم است برای اهل یقین ﴿۲۰﴾و در نفوس خودتان پس آیا نمی‌بینید ﴿۲۱﴾و در آسمان است روزی شما و آنچه وعده داده می‌شوید ﴿۲۲﴾پس قسم به پروردگار آسمان و زمین که آن حق است بمانند آنچه را که سخن می‌گوئید ﴿۲۳﴾آیا حدیث مهمانی ابراهیم از فرشتگان ارجمند به تو رسیده ﴿۲۴﴾چون بر او وارد شدند سلامی گفتند و او سلامی گفت و گفت شما گروهی ناشناسید ﴿۲۵﴾نهانی نزد اهل خود رفت و گوساله‌ای فربه آورد ﴿۲۶﴾و آن را نزدیک ایشان برد و گفت چرا نمی‌خورید ﴿۲۷﴾پس (چون نخوردند) ترسی از آنان به دل گرفت، گفتند: نترس، و به پسری دانا بشارتش دادند ﴿۲۸﴾پس زن او ناله‌کنان بیامد و زیاد به روی خود زد و گفت: من پیره‌زنی نازایم ﴿۲۹﴾فرشتگان گفتند: پروردگارت چنین فرموده محققا او خود درستکار و دانا است ﴿۳۰﴾ابراهیم گفت پس قضیۀ شما چیست ای فرستادگان ﴿۳۱﴾گفتند براستی ما فرستاده شده‌ایم به سوی قوم گنه‌کاران ﴿۳۲﴾تا بر سر ایشان از گل سنگباران کنیم ﴿۳۳﴾سنگ‌هائی نشان کرده شده نزد پروردگارت برای اسراف کنندگان ﴿۳۴﴾پس بیرون آوردیم هر کس در آنجا بود از مؤمنین ﴿۳۵﴾
﴿ فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ ٣٦ وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ ٣٧ وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ ٣٨ فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ ٣٩ فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ ٤٠ وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ ٤١ مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ ٤٢ وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ ٤٣ فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ ٤٤ فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ ٤٥ وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ ٤٦ وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ٤٧ وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ ٤٨ وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ ٤٩ فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ ٥٠ وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ ٥١﴾
پس نیافتیم در آنجا جز یک خانه از مسلمین ﴿۳۶﴾و در آنجا نشانۀ عبرتی گذاشتیم برای آنان که از عذاب دردناک می‌ترسند ﴿۳۷﴾و در قصۀ موسی (آیات عبرتی است) هنگامی که او را به سوی فرعون فرستادیم با دلیلی روشن ﴿۳۸﴾بغرور ملک و قدرت سر از اطاعت حق کشید و گفت او ساحر است و یا مجنون ﴿۳۹﴾پس او را با سپاهش گرفتیم و به دریا افکندیم در حالی که او ملامت‌گر خویش بود ﴿۴۰﴾و در قصۀ عاد هنگامی که فرستادیم بر ایشان باد نازا و قاطع نسل را ﴿۴۱﴾آن باد به چیزی نگذشت و نگذاشت مگر آن که آن را خورد می‌کرد ﴿۴۲﴾و در قصۀ ثمود هنگامی که به ایشان گفته شد بهره برید تا مدتی ﴿۴۳﴾پس از فرمان پروردگارشان سر کشیدند که صاعقه ایشان را گرفت و ایشان با چشم خود نظاره می‌کردند ﴿۴۴﴾پس نه توانائی برخاستن و گریز داشتند و نه یاوری یافتند ﴿۴۵﴾و به یاد آر قوم نوح را که قبل از همه بودند حقا که ایشان قومی نابکار بودند ﴿۴۶﴾و آسمان را بر افراشتیم بقدرت خودمان و بتحقیق وسعت دهنده می‌باشیم ﴿۴۷﴾و زمین را بگستردیم و چه نیکو گهواره‌ای مهیا کردیم ﴿۴۸﴾و از هر چیزی دو فرع نر و ماده آفریدیم تا متذکر حکمت ما شوید ﴿۴۹﴾پس به سوی خدا فرار کنید (و به او پناه برید) حقا که من برای شما از جانب او ترسانندۀ آشکارم ﴿۵۰﴾و با خدای کامل الذات و الصفات خدا و معبود دیگری قرار مدهید زیرا که من برای شما از جانب او ترساننده‌ای آشکارم ﴿۵۱﴾
﴿ كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ ٥٢ أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ ٥٣ فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ ٥٤ وَذَكِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٥٥ وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ ٥٦ مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ ٥٧ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ ٥٨ فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ ٥٩ فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ ٦٠ ﴾
بدینگونه آنان را که پیش از ایشان بودند رسولی نیامد مگر آن که گفتند ساحر است و یا دیوانه ﴿۵۲﴾آیا به این کار یکدیگر را سفارش کردند و یا گروهی سرکش بودند﴿۵۳﴾پس، از ایشان روبگردان که تو مورد ملامت نیستی ﴿۵۴﴾و تذکر و پند بده زیرا که تذکر سود می‌دهد مؤمنان را ﴿۵۵﴾و نیافریدیم جن و انس را مگر برای اینکه مرا بندگی کنند ﴿۵۶﴾از ایشان رزقی نخواستیم و طعامی توقع نداشتیم ﴿۵۷﴾بتحقیق خدا فقط روزی دهندۀ صاحب نیروی محکم و اقتدار است ﴿۵۸﴾باری برای ستمگران سهمی است مانند سهم امثال و اقرانشان، پس عجله و شتاب نکنند ﴿۵۹﴾باری وای برای آنان که کفر ورزیدند از آن روزی که ایشان وعده داده می‌شوند﴿۶۰﴾.