سُورَةُ الحَاقَّةِ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ ٱلۡحَآقَّةُ ١ مَا ٱلۡحَآقَّةُ ٢ وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ ٣ كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَعَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ ٤ فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ ٥ وَأَمَّا عَادٞ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةٖ ٦ سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالٖ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومٗاۖ فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةٖ ٧ فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةٖ ٨﴾
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
آن واقع‌شدنی ﴿۱﴾چه باشد آن واقع‌شدنی ﴿۲﴾و ندانسته‌‌ای چه باشد آن واقع‌شدنی ﴿۳﴾قوم ثمود و عاد تکذیب کردند به آن کوبندۀ واقعی ﴿۴﴾اما ثمود بسبب طغیانگری هلاک شدند ﴿۵﴾و اما عاد به باد تند سرکشی هلاک شدند ﴿۶﴾آنرا بر ایشان گماشت هفت شب و هشت روز پی‌درپی که می‌دیدی آن قوم را در آن ایام از پا افتاده گویا ایشان تنه‌های درخت خرمای پوسیده‌اند ﴿۷﴾پس آیا باقی‌مانده‌ای از آن می‌بینی ﴿۸﴾
﴿ وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ ٩ فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً ١٠ إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ ١١ لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ ١٢ فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ ١٣ وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ ١٤ فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ ١٥ وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ ١٦ وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ ١٧ يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ ١٨ فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ ١٩ إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ ٢٠ فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ ٢١ فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ ٢٢ قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ ٢٣ كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيَٓٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ ٢٤ وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ ٢٥ وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ ٢٦ يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ ٢٧ مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ ٢٨ هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ ٢٩ خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ٣٠ ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ ٣١ ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ ٣٢ إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ ٣٣ وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ ٣٤﴾
و فرعون و کسان پیش از او و دهات واژگون شده اعمال خطائی آوردند ﴿۹﴾پس رسول پروردگارشان را نافرمانی کردند که خدا گرفت ایشان را گرفتن شدیدی ﴿۱۰﴾و به تحقیق که ما چون آب طغیان کرد به کشتی حملتان کردیم﴿۱۱﴾تا آنرا برای شما پند و تذکری قرار دهیم و گوشهای نگهدارنده آنها را نگه می‌دارد ﴿۱۲﴾و چون در صور دمیده شود یک دمیدنی ﴿۱۳﴾و زمین و کوهها برداشته شوند و به یک مرتبه خورد و پراکنده شوند﴿۱۴﴾پس در آن روز واقع‌شدنی واقع شود ﴿۱۵﴾و آسمان شکافته شود که آسمان در آنروز سست گردد. ﴿۱۶﴾و فرشته بر اطراف آسمان است و برمی‌دارد عرش پروردگارت را در آن روز بر بالای خود هشت ملک ﴿۱۷﴾در آنروز عرضه می‌شوید و پنهانی از شما نهان نماند ﴿۱۸﴾اما هر کس نامه‌اش بدست راستش داده شود می‌گوید: آهای بیائید کتاب مرا بخوانید ﴿۱۹﴾زیرا من پنداشتم که حساب خود را ملاقات می‌کنم ﴿۲۰﴾پس او در زندگانی پسندیده است ﴿۲۱﴾در بهشت برین ﴿۲۲﴾چیدنی‌های آن در دسترس است ﴿۲۳﴾گفته شود بخورید و بیاشامید گوارا بسبب اعمالی که در ایام گذشته کرده‌اید. ﴿۲۴﴾و اما آنکه نامۀ او بدست چپ او داده شود می‌گوید ای کاش که نامۀ من به من داده نشده بود ﴿۲۵﴾و نمی‌دانستم که چیست حساب من ﴿۲۶﴾ای کاش آن پایان کار بود ﴿۲۷﴾مال من رفع احتیاج من نکرد ﴿۲۸﴾قدرتی که داشتم از دستم برفت. ﴿۲۹﴾بگیریدش و در بندش کنید ﴿۳۰﴾آنگاه به دوزخش افکنید ﴿۳۱﴾آنگاه به زنجیری که هفتاد زراع است او را درآورید ﴿۳۲﴾زیرا او به خدای بزرگ ایمان نداشت ﴿۳۳﴾به إطعام مستمند ترغیب نمی‌کرد و میلی نمی‌داشت ﴿۳۴﴾
﴿ فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ ٣٥ وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينٖ ٣٦ لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَٰطُِٔونَ ٣٧ فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ ٣٨ وَمَا لَا تُبۡصِرُونَ ٣٩ إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ ٤٠ وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٖۚ قَلِيلٗا مَّا تُؤۡمِنُونَ ٤١ وَلَا بِقَوۡلِ كَاهِنٖۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ ٤٢ تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ٤٣ وَلَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ ٤٤ لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ ٤٥ ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ ٤٦ فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَٰجِزِينَ ٤٧ وَإِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ ٤٨ وَإِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ ٤٩ وَإِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ ٥٠ وَإِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِ ٥١ فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ ٥٢﴾
پس برای او امروز در اینجا دوستی نیست ﴿۳۵﴾و طعامی به جز غسلین نیست ﴿۳۶﴾غذائی که نمی‌خورند آنرا جز خطاکاران. ﴿۳۷﴾پس قسم نمی‌خورم به آنچه می‌بینید ﴿۳۸﴾و آنچه نمی‌بینید ﴿۳۹﴾که این سخن گفتار رسول ارجمندی است ﴿۴۰﴾و گفتار شاعر خیال‌پردازی نیست اندکی باور می‌کنید ﴿۴۱﴾و گفتار کاهنی نباشد اندکی پند می‌گیرید ﴿۴۲﴾نازل شده از پروردگار جهانیان ﴿۴۳﴾و اگر بعضی از گفتگوها را به ما نسبت می‌داد ﴿۴۴﴾او را به قدرت و شدت گرفته بودیم ﴿۴۵﴾سپس شاهرگش را بریده بودیم ﴿۴۶﴾و هیچکس از شما از جانب او مانع نمی‌شد ﴿۴۷﴾و محققاً قرآن یادبودی است برای متقین ﴿۴۹﴾و محققاً ما می‌دانیم که برخی از شما تکذیب‌کنانید ﴿۴۹﴾و حقا که آن مایۀ ندامت کافرانست ﴿۵۰﴾و بدرستی که آن حقیقت یقین است ﴿۵۱﴾پس بنام پروردگار بزرگتر تسبیح کن. ﴿۵۲﴾