سُورَةُ القَلَمِ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ نٓۚ وَٱلۡقَلَمِ وَمَا يَسۡطُرُونَ ١ مَآ أَنتَ بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ بِمَجۡنُونٖ ٢ وَإِنَّ لَكَ لَأَجۡرًا غَيۡرَ مَمۡنُونٖ ٣ وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٖ ٤ فَسَتُبۡصِرُ وَيُبۡصِرُونَ ٥ بِأَييِّكُمُ ٱلۡمَفۡتُونُ ٦ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ ٧ فَلَا تُطِعِ ٱلۡمُكَذِّبِينَ ٨ وَدُّواْ لَوۡ تُدۡهِنُ فَيُدۡهِنُونَ ٩ وَلَا تُطِعۡ كُلَّ حَلَّافٖ مَّهِينٍ ١٠ هَمَّازٖ مَّشَّآءِۢ بِنَمِيمٖ ١١ مَّنَّاعٖ لِّلۡخَيۡرِ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ ١٢ عُتُلِّۢ بَعۡدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ ١٣ أَن كَانَ ذَا مَالٖ وَبَنِينَ ١٤ إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ ١٥﴾
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
ن ، قسم به قلم و آنچه می‌نویسند ﴿۱﴾تو ببرکت نعمت پروردگارت مجنون نیستی ﴿۲﴾و محققاً برای تو پاداشی است بدون منت (و یا قطع‌نشدنی) ﴿۳﴾و محققا تو را خلق عظیمی است ﴿۴﴾پس بزودی خواهی دید و ببینند ﴿۵﴾که به کدامیک از شما جنونست ﴿۶﴾حقا که پروردگارت خودش داناتر است به حال کسیکه از راه او گمراه است و او داناتر است به هدایت‌یافتگان. ﴿۷﴾پس تکذیب‌کنندگان را اطاعت مکن ﴿۸﴾دوست دارند تو مسامحه (ماست‌مالی) کنی و آنان نیز مسامحه کنند ﴿۹﴾و اطاعت مکن هر سوگند پیشۀ پست را ﴿۱۰﴾آنکه عیبجو و پا دو سخن چین(نمام) است ﴿۱۱﴾آنکه مانع خیر و تجاوز‌کنندۀ گنه‌کار است ﴿۱۲﴾درشت‌خوئی که پس از همۀ اینها پست مجهول النسب است ﴿۱۳﴾برای آنکه صاحب مال و فرزندان است ﴿۱۴﴾چون آیات ما بر او تلاوت شود گوید افسانه‌های گذشتگان است ﴿۱۵﴾
﴿ سَنَسِمُهُۥ عَلَى ٱلۡخُرۡطُومِ ١٦ إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ إِذۡ أَقۡسَمُواْ لَيَصۡرِمُنَّهَا مُصۡبِحِينَ ١٧ وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ ١٨ فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ ١٩ فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ ٢٠ فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ ٢١ أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ ٢٢ فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ ٢٣ أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينٞ ٢٤ وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ ٢٥ فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ ٢٦ بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ ٢٧ قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ لَوۡلَا تُسَبِّحُونَ ٢٨ قَالُواْ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ ٢٩ فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَلَٰوَمُونَ ٣٠ قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا طَٰغِينَ ٣١ عَسَىٰ رَبُّنَآ أَن يُبۡدِلَنَا خَيۡرٗا مِّنۡهَآ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا رَٰغِبُونَ ٣٢ كَذَٰلِكَ ٱلۡعَذَابُۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٣٣ إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ ٣٤ أَفَنَجۡعَلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ كَٱلۡمُجۡرِمِينَ ٣٥ مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ ٣٦ أَمۡ لَكُمۡ كِتَٰبٞ فِيهِ تَدۡرُسُونَ ٣٧ إِنَّ لَكُمۡ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ ٣٨ أَمۡ لَكُمۡ أَيۡمَٰنٌ عَلَيۡنَا بَٰلِغَةٌ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّ لَكُمۡ لَمَا تَحۡكُمُونَ ٣٩ سَلۡهُمۡ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ ٤٠ أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَآءُ فَلۡيَأۡتُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ ٤١ يَوۡمَ يُكۡشَفُ عَن سَاقٖ وَيُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ ٤٢﴾
بزودی بر خرطوم او داغی می‌گذاریم. ﴿۱۶﴾حقا که ما مشرکین را مبتلا ساخته‌ایم چنانکه اهل آن باغ را مبتلا ساختیم که قسم خوردند که در وقت صبح میوۀ آنرا بچینند ﴿۱۷﴾و إن شاء الله نگفتند ﴿۱۸﴾پس فراگیرنده‌ای از جانب پروردگارت آنرا فرا گرفت و بر آن دور زد در حالیکه ایشان خواب بودند ﴿۱۹﴾پس صبح شد مانند تودۀ خاکستر ﴿۲۰﴾پس یکدیگر را در صبح ندا کردند ﴿۲۱﴾که بر کشت خود صبح حاضر شوید اگر میوه‌چین هستید ﴿۲۲﴾پس برفتند در حالیکه با هم آهسته می‌گفتند ﴿۲۳﴾که نباید مستمندی امروز بر شما وارد شود ﴿۲۴﴾و صبح کردند در حالیکه بر منع مستمندان قدرت داشتند ﴿۲۵﴾و چون باغ را دیدند گفتند حقا که ما گم کرده‌ایم ﴿۲۶﴾بلکه ما محروم شده‌ایم ﴿۲۷﴾عاقل‌تر ایشان گفت: آیا به شما نگفتم چرا تسبیح حق نمی‌گوئید ﴿۲۸﴾گفتند: سبحان ربنا پروردگار ما منزه است حقا که ما ستمگر بوده‌ایم ﴿۲۹﴾پس رو به یکدگر کرده ملامت یکدیگر کردند ﴿۳۰﴾گفتند: ای وای بر ما که ما سرکش بوده‌ایم ﴿۳۱﴾امید است پروردگار ما بهتر از آن به ما عوض دهد زیرا که ما به سوی پروردگارمان امیدواریم ﴿۳۲﴾بدین گونه است عذاب و البته عذاب آخرت بزرگتر است اگر بدانند. ﴿۳۳﴾محققا برای پرهیزکاران نزد پروردگارشان باغهای پر نعمتی است ﴿۳۴﴾آیا ما قرار می‌دهیم مسلمین را چون مجرمین ﴿۳۵﴾شما را چه شده چگونه قضاوت می‌کنید ﴿۳۶﴾آیا شما را کتابی است که آنرا می‌خوانید ﴿۳۷﴾که برای شما در آن کتابست هر چه را انتخاب کنید ﴿۳۸﴾آیا شما را پیمانهائی است بر عهدۀ ما که تا قیامت رسا است که هر چه قضاوت کنید حق شماست ﴿۳۹﴾از ایشان بپرس کدامشان متعهد این مطلب است ﴿۴۰﴾آیا شریکانی دارند پس اگر راست گویند شریکان خود را بیاورند. ﴿۴۱﴾روز سختی که دامن به کمر زده شود و به سجود دعوت شوند و نتوانند ﴿۴۲﴾
﴿ خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۖ وَقَدۡ كَانُواْ يُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ وَهُمۡ سَٰلِمُونَ ٤٣ فَذَرۡنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِۖ سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ ٤٤ وَأُمۡلِي لَهُمۡۚ إِنَّ كَيۡدِي مَتِينٌ ٤٥ أَمۡ تَسَۡٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ ٤٦ أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ ٤٧ فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ ٱلۡحُوتِ إِذۡ نَادَىٰ وَهُوَ مَكۡظُومٞ ٤٨ لَّوۡلَآ أَن تَدَٰرَكَهُۥ نِعۡمَةٞ مِّن رَّبِّهِۦ لَنُبِذَ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ مَذۡمُومٞ ٤٩ فَٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَجَعَلَهُۥ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ٥٠ وَإِن يَكَادُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَيُزۡلِقُونَكَ بِأَبۡصَٰرِهِمۡ لَمَّا سَمِعُواْ ٱلذِّكۡرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُۥ لَمَجۡنُونٞ ٥١ وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ ٥٢ ﴾
در حالیکه چشمهایشان فرو افتاده ذلت ایشان را فراگرفته و به تحقیق به سجود دعوت می‌شدند(در دنیا) در حالیکه سالم بودند ﴿۴۳﴾پس مرا با آن کس که این سخن را تکذیب می‌کند واگذار، بتدریج از آنجا که ندانند خواهیم گرفتشان ﴿۴۴﴾و مهلتشان می‌دهیم حقا که تدبیر من محکم است. ﴿۴۵﴾مگر از ایشان مزدی می‌خواهی که ایشان از غرامت‌گرانبارند ﴿۴۶﴾و یا نزد ایشان غیبی است که ایشان می‌نویسند (و هر چه می‌خواهند از روی آن می‌گویند) ﴿۴۷﴾پس برای حکم پروردگارت صبر کن و مانند صاحب ماهی نباش آن دم که ندا کرد در حالیکه غم زده بود ﴿۴۸﴾اگر فضل پروردگارش او را تدارک نکرده بود به صحرا افکنده شده متروک و مورد ملامت بود ﴿۴۹﴾پس پروردگارش او را برگزید و از شایستگان نمود. ﴿۵۰﴾و براستیکه نزدیک بود کفار تو را با چشمان خیرۀ خود به لغزش افکنند زمانی که قرآن را شنیدند و می‌گفتند او دیوانه است ﴿۵۱﴾و نیست این قرآن جز تذکری برای جهانیان. ﴿۵۲﴾