سُورَةُ الغَاشِيَةِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ٱلۡغَٰشِيَةِ ١ وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ خَٰشِعَةٌ ٢ عَامِلَةٞ نَّاصِبَةٞ ٣ تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِيَةٗ ٤ تُسۡقَىٰ مِنۡ عَيۡنٍ ءَانِيَةٖ ٥ لَّيۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٖ ٦ لَّا يُسۡمِنُ وَلَا يُغۡنِي مِن جُوعٖ ٧ وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاعِمَةٞ ٨ لِّسَعۡيِهَا رَاضِيَةٞ ٩ فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ ١٠ لَّا تَسۡمَعُ فِيهَا لَٰغِيَةٗ ١١ فِيهَا عَيۡنٞ جَارِيَةٞ ١٢ فِيهَا سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ ١٣ وَأَكۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ ١٤ وَنَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ ١٥ وَزَرَابِيُّ مَبۡثُوثَةٌ ١٦ أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ كَيۡفَ خُلِقَتۡ ١٧ وَإِلَى ٱلسَّمَآءِ كَيۡفَ رُفِعَتۡ ١٨ وَإِلَى ٱلۡجِبَالِ كَيۡفَ نُصِبَتۡ ١٩ وَإِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَيۡفَ سُطِحَتۡ ٢٠ فَذَكِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَكِّرٞ ٢١ لَّسۡتَ عَلَيۡهِم بِمُصَيۡطِرٍ ٢٢ إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ ٢٣ فَيُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَكۡبَرَ ٢٤ إِنَّ إِلَيۡنَآ إِيَابَهُمۡ ٢٥ ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا حِسَابَهُم ٢٦﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

آیا حدیث آن فراگیرنده به تو رسیده است ﴿۱﴾صورتهائی در آن روز ذلیل است ﴿۲﴾صورتهائی که کار کرده و رنج برده ﴿۳﴾در آتش سوزان داخل شوند ﴿۴﴾از چشمة جوشان نوشانیده شوند ﴿۵﴾برای ایشان طعامی نباشد جز خار درشت تلخ ﴿۶﴾که نه فربه کند و نه گرسنه را سود بخشد. ﴿۷﴾صورتهائی در آن روز در ناز و نعمتند ﴿۸﴾از کار و کوشش خود خوشنودند ﴿۹﴾در بهشت برین ساکنند ﴿۱۰﴾در آنجا یاوه نشنوند ﴿۱۱﴾در آنجا چشمه‌های جاری است ﴿۱۲﴾در آنجا تختهای رفیع است ﴿۱۳﴾و کوزه‌هائی نهاده شده ﴿۱۴﴾و بالشها ردیف چیده شده ﴿۱۵﴾و فرشهائی گسترده. ﴿۱۶﴾آیا نظر ندارند به شتر که چگونه خلق شده ﴿۱۷﴾و به آسمان که چگونه بلند شده ﴿۱۸﴾و به کوهها که چگونه نصب شده ﴿۱۹﴾و به زمین که چگونه مسطح شده ﴿۲۰﴾پس تذکر بده که تو فقط تذکردهنده‌ای ﴿۲۱﴾و تو بر ایشان تسلط‌وار نیستی ﴿۲۲﴾آری کسیکه پشت کرد وکافر شد ﴿۲۳﴾خدا او را به عذاب بزرگتر عذاب کند ﴿۲۴﴾محققا برگشت ایشان فقط به سوی ما است ﴿۲۵﴾و سپس حساب ایشان فقط بر عهدۀ ما است ﴿۲۶﴾.