سُورَةُ الزَّلۡزَلَةِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ إِذَا زُلۡزِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ زِلۡزَالَهَا ١ وَأَخۡرَجَتِ ٱلۡأَرۡضُ أَثۡقَالَهَا ٢ وَقَالَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا لَهَا ٣ يَوۡمَئِذٖ تُحَدِّثُ أَخۡبَارَهَا ٤ بِأَنَّ رَبَّكَ أَوۡحَىٰ لَهَا ٥ يَوۡمَئِذٖ يَصۡدُرُ ٱلنَّاسُ أَشۡتَاتٗا لِّيُرَوۡاْ أَعۡمَٰلَهُمۡ ٦ فَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَيۡرٗا يَرَهُۥ ٧ وَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ شَرّٗا يَرَهُۥ ٨ ﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

هنگامیکه زمین به لرزه در آید لرزشی شدیدی ﴿۱﴾و زمین سنگینی‌های خود را بیرون آورد ﴿۲﴾و انسان بگوید زمین را چه شده ﴿۳﴾در آن روز اخبار خود را زمین باز گوید ﴿۴﴾بساینکه پروردگارت به آن وحی نموده. ﴿۵﴾در آن روز مردم دسته‌دسته پراکنده بیرون آیند تا اعمال خود را ببینند ﴿۶﴾پس هر کس باندازۀ ذره‌ای کار نیکی کند آنرا می‌بیند ﴿۷﴾و هر کس به قدر ذره‌ای عمل شری کند آنرا ببیند. ﴿۸﴾.