سُورَةُ الإِنسَانِ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ هَلۡ أَتَىٰ عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ حِينٞ مِّنَ ٱلدَّهۡرِ لَمۡ يَكُن شَيۡٔٗا مَّذۡكُورًا ١ إِنَّا خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن نُّطۡفَةٍ أَمۡشَاجٖ نَّبۡتَلِيهِ فَجَعَلۡنَٰهُ سَمِيعَۢا بَصِيرًا ٢ إِنَّا هَدَيۡنَٰهُ ٱلسَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرٗا وَإِمَّا كَفُورًا ٣ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلۡكَٰفِرِينَ سَلَٰسِلَاْ وَأَغۡلَٰلٗا وَسَعِيرًا ٤ إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ يَشۡرَبُونَ مِن كَأۡسٖ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا ٥﴾
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
به تحقیق بر انسان زمانی از روزگار گذشته که چیزی قابل ذکر نبود ﴿۱﴾حقا که ما انسان را از نطفهای آمیخته آفریدیم میآزمائیم او را پس شنوا و بینایش کردیم ﴿۲﴾محققا ما او را به راه هدایتش کردیم در حالیکه یا شاکر است و یا کفران پیشه ﴿۳﴾محققا ما مهیا کردهایم برای کافران زنجیرها و غلها و آتشسوزان. ﴿۴﴾محققا نیکان میآشامند از جامی که آمیخته به کافور و یا طبع آن خنک است ﴿۵﴾
﴿عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا عِبَادُ ٱللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفۡجِيرٗا ٦ يُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ وَيَخَافُونَ يَوۡمٗا كَانَ شَرُّهُۥ مُسۡتَطِيرٗا ٧ وَيُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ مِسۡكِينٗا وَيَتِيمٗا وَأَسِيرًا ٨ إِنَّمَا نُطۡعِمُكُمۡ لِوَجۡهِ ٱللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمۡ جَزَآءٗ وَلَا شُكُورًا ٩ إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوۡمًا عَبُوسٗا قَمۡطَرِيرٗا ١٠ فَوَقَىٰهُمُ ٱللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمِ وَلَقَّىٰهُمۡ نَضۡرَةٗ وَسُرُورٗا ١١ وَجَزَىٰهُم بِمَا صَبَرُواْ جَنَّةٗ وَحَرِيرٗا ١٢ مُّتَّكِِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِۖ لَا يَرَوۡنَ فِيهَا شَمۡسٗا وَلَا زَمۡهَرِيرٗا ١٣ وَدَانِيَةً عَلَيۡهِمۡ ظِلَٰلُهَا وَذُلِّلَتۡ قُطُوفُهَا تَذۡلِيلٗا ١٤ وَيُطَافُ عَلَيۡهِم بَِٔانِيَةٖ مِّن فِضَّةٖ وَأَكۡوَابٖ كَانَتۡ قَوَارِيرَا۠ ١٥ قَوَارِيرَاْ مِن فِضَّةٖ قَدَّرُوهَا تَقۡدِيرٗا ١٦ وَيُسۡقَوۡنَ فِيهَا كَأۡسٗا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا ١٧ عَيۡنٗا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلۡسَبِيلٗا ١٨ ۞وَيَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيۡتَهُمۡ حَسِبۡتَهُمۡ لُؤۡلُؤٗا مَّنثُورٗا ١٩ وَإِذَا رَأَيۡتَ ثَمَّ رَأَيۡتَ نَعِيمٗا وَمُلۡكٗا كَبِيرًا ٢٠ عَٰلِيَهُمۡ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضۡرٞ وَإِسۡتَبۡرَقٞۖ وَحُلُّوٓاْ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٖ وَسَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ شَرَابٗا طَهُورًا ٢١ إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمۡ جَزَآءٗ وَكَانَ سَعۡيُكُم مَّشۡكُورًا ٢٢ إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ تَنزِيلٗا ٢٣ فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعۡ مِنۡهُمۡ ءَاثِمًا أَوۡ كَفُورٗا ٢٤ وَٱذۡكُرِ ٱسۡمَ رَبِّكَ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلٗا ٢٥﴾
از چشمهای که بندگان خدا از آن نوشند و آن را به هر کجا خواهند روان کنند ﴿۶﴾نیکوکاران به نذر وفا کنند و از روزی که هول آن همه جا را گرفته میترسند ﴿۷﴾و اطعام طعام میکنند بر دوستی او مسکین و یتیم و اسیر را ﴿۸﴾همانا شما را طعام میدهیم فقط برای رضای خدا از شما نه پاداشی میخواهیم و نه شکرگزاری ﴿۹﴾محققا ما از پروردگارمان از روزی که عبوس وحشتناکست میترسیم ﴿۱۰﴾پس خدا از شر آن روز حفظشان کند و ایشان را در حال نشاط و سرور ملاقات کند ﴿۱۱﴾و ایشان را پاداش دهد برای آن صبری که کردهاند به بهشت و حریر ﴿۱۲﴾در آنجا بر سریرها تکیه زدهاند، نه گرمائی و نه سرمائی را میبینند ﴿۱۳﴾و سایههای آن بر سرشان سایه افکنده و میوههایش فرو افتاده و در دسترس ایشان است ﴿۱۴﴾و طواف شود بر ایشان با جامهایی از نقره و قدحهای بلورین ﴿۱۵﴾جامهای بلور از نقره که آنها را بدقت و اندازه ساختهاند ﴿۱۶﴾و آشامیده شوند در بهشت به پیمانهای که طبع آن زنجبیل است ﴿۱۷﴾چشمهای در آنجا است که بنام سلسبیل نامیده شود. ﴿۱۸﴾و بگرد ایشان طواف کنند پسران همیشه جوان که چون آنان را ببینی گمان میکنی مروارید افشان شده که تازه و نورانی باشند ﴿۱۹﴾و چون ببینی آنجا را ببینی نعمت و سلطنت بزرگی را ﴿۲۰﴾در حالیکه بر اندامشان جامههای دیبای سبز و استبرق باشد و به دستبندهای نقره زیور شدهاند و پروردگارشان به ایشان شراب پاک بنوشاند ﴿۲۱﴾حقا که این پاداش شما باشد و سعی شما مورد تشکر است. ﴿۲۲﴾به تحقیق ما خودمان نازل کردیم بر تو قرآن را نازلکردن کاملی ﴿۲۳﴾پس برای فرمان پروردگارت صبر کن و اطاعت گنهکار و یا کفران پیشة از ایشان را مکن ﴿۲۴﴾و نام پروردگارت را یاد کن در بامداد و پسین ﴿۲۵﴾
﴿ وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَٱسۡجُدۡ لَهُۥ وَسَبِّحۡهُ لَيۡلٗا طَوِيلًا ٢٦ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ يُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَآءَهُمۡ يَوۡمٗا ثَقِيلٗا ٢٧ نَّحۡنُ خَلَقۡنَٰهُمۡ وَشَدَدۡنَآ أَسۡرَهُمۡۖ وَإِذَا شِئۡنَا بَدَّلۡنَآ أَمۡثَٰلَهُمۡ تَبۡدِيلًا ٢٨ إِنَّ هَٰذِهِۦ تَذۡكِرَةٞۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلٗا ٢٩ وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمٗا ٣٠ يُدۡخِلُ مَن يَشَآءُ فِي رَحۡمَتِهِۦۚ وَٱلظَّٰلِمِينَ أَعَدَّ لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمَۢا ٣١ ﴾
و برخی از شب را برای او سجده کن و او را در شب دراز تسبیح گوی ﴿۲۶﴾محققاً ایشان دوست میدارند دنیا را و پشت سر میاندازند روز سخت سنگین را ﴿۲۷﴾ما ایشان را خلق نمودیم و بندهایشان را محکم کردیم و چون بخواهیم ایشان را تبدیل میکنیم و غیر ایشان را عوض ایشان میآوریم ﴿۲۸﴾بدرستی که این سوره تذکری است پس هر کس بخواهد به سوی پروردگارش راهی جوید ﴿۲۹﴾و شما نمیخواهید مگر اینکه خدا بخواهد زیرا که خدا دانای حکیم بوده است ﴿۳۰﴾هر که را بخواهد در رحمت خود داخل میکند و برای ستمگران عذاب دردناک آماده کرده است ﴿۳۱﴾.