سُورَةُ الدُّخَانِ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ حمٓ ١ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ ٢ إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ٣ فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍ ٤ أَمۡرٗا مِّنۡ عِندِنَآۚ إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ ٥ رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ ٦ رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ٧ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ ٨ بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ يَلۡعَبُونَ ٩ فَٱرۡتَقِبۡ يَوۡمَ تَأۡتِي ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٖ مُّبِينٖ ١٠ يَغۡشَى ٱلنَّاسَۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٞ ١١ رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ ١٢ أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكۡرَىٰ وَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مُّبِينٞ ١٣ ثُمَّ تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَقَالُواْ مُعَلَّمٞ مَّجۡنُونٌ ١٤ إِنَّا كَاشِفُواْ ٱلۡعَذَابِ قَلِيلًاۚ إِنَّكُمۡ عَآئِدُونَ ١٥ يَوۡمَ نَبۡطِشُ ٱلۡبَطۡشَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ١٦ ۞وَلَقَدۡ فَتَنَّا قَبۡلَهُمۡ قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ وَجَآءَهُمۡ رَسُولٞ كَرِيمٌ ١٧ أَنۡ أَدُّوٓاْ إِلَيَّ عِبَادَ ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ ١٨
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
حا. میم ﴿۱﴾قسم به این کتاب ظاهرکنندۀ روشن ﴿۲﴾که ما آن را نازل نمودیم در شب با برکتی حقا که ما ترساننده بودیم ﴿۳﴾در آن شب هر کار درستی فیصله داده شود ﴿۴﴾فرمانی از جانب ما است که ما فرستنده بوده‌ایم ﴿۵﴾رحمتی است از جانب پروردگار تو حقا که او شنوای داناست ﴿۶﴾مالک و صاحب اختیار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست اگر دارای یقین باشید ﴿۷﴾خدائی جز او نیست زنده می‌کند و می‌میراند پروردگار شما و پروردگار پیشینیان شما است ﴿۸﴾بلکه ایشان در شکی بازی می‌کنند ﴿۹﴾مراقب روزی باش که آسمان دودی نمایان بیاورد ﴿۱۰﴾که مردم را فراگیرد این عذابی است دردناک ﴿۱۱﴾(گویند) پروردگارا این عذاب را از ما بر طرف نما زیرا ایمان آوردیم ﴿۱۲﴾کجا پندی شود برای ایشان در حالی که رسولی بیان کننده بر ایشان آمد﴿۱۳﴾سپس از او روی گردانیدند و گفتند: تعلیم یافته‌ایست دیوانه ﴿۱۴﴾محققا ما بر طرف کنندۀ عذابیم اندکی بتحقیق شما عود کننده‌اید ﴿۱۵﴾روزی که خشم گیریم خشم بزرگی حقا که ما از مجرمین انتقام گیرنده‌ایم ﴿۱۶﴾و بتحقیق قبل از ایشان قوم فرعون را به فتنه و ابتلا انداختیم و رسول ارجمندی به سوی ایشان آمد ﴿۱۷﴾که بندگان خدا را به من رد کنید زیرا من رسول امینی برای شمایم ﴿۱۸﴾
﴿ وَأَن لَّا تَعۡلُواْ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنِّيٓ ءَاتِيكُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ ١٩ وَإِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمۡ أَن تَرۡجُمُونِ ٢٠ وَإِن لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ لِي فَٱعۡتَزِلُونِ ٢١ فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ مُّجۡرِمُونَ ٢٢ فَأَسۡرِ بِعِبَادِي لَيۡلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ ٢٣ وَٱتۡرُكِ ٱلۡبَحۡرَ رَهۡوًاۖ إِنَّهُمۡ جُندٞ مُّغۡرَقُونَ ٢٤ كَمۡ تَرَكُواْ مِن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ ٢٥ وَزُرُوعٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ ٢٦ وَنَعۡمَةٖ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ ٢٧ كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ ٢٨ فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَا كَانُواْ مُنظَرِينَ ٢٩ وَلَقَدۡ نَجَّيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ مِنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ ٣٠ مِن فِرۡعَوۡنَۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيٗا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ ٣١ وَلَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ ٣٢ وَءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَٰٓؤٞاْ مُّبِينٌ ٣٣ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ ٣٤ إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ ٣٥ فَأۡتُواْ بَِٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ ٣٦ أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ ٣٧ وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ ٣٨ مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ٣٩ ﴾
و بر خدا برتری مجوئید بتحقیق من دلیلی روشن برایتان آورده‌ام ﴿۱۹﴾و حقا که من به پروردگارم و پروردگار شما پناه برده‌ام از اینکه سنگسارم کنید ﴿۲۰﴾و اگر ایمان به من نیاوردید از من کناره گیرید ﴿۲۱﴾پس پروردگار خود را خواند که اینان گروهی گناهکارند ﴿۲۲﴾پس (گفتیم) سیر بده بندگانم را شبانه زیرا شما تعاقب خواهید شد ﴿۲۳﴾و دریا را شکافته واگذار زیرا آنان سپاه غرق شدگانند ﴿۲۴﴾چه باغ‌ها و چشمه‌سارها را گذاشتند ﴿۲۵﴾و زراعت‌ها و جایگاه ارجمند ﴿۲۶﴾و نعمتی که در آن متنعم بودند ﴿۲۷﴾بدینگونه شد و آنها را به گروه دیگر ارث دادیم ﴿۲۸﴾پس آسمان و زمین بر آنان گریه نکرد و نبودند مهلت یافتگان ﴿۲۹﴾و بتحقیق فرزندان اسرائیل را از آن عذاب خفت‌انگیز نجات دادیم ﴿۳۰﴾از فرعون که او برتری جو و از مسرفین بود ﴿۳۱﴾و بتحقیق بنی اسرائیل را بر جهانیان برگزیدیم از روی دانش ﴿۳۲﴾و به ایشان آیاتی دادیم که در آن امتحانی آشکار بود﴿۳۳﴾بتحقیق این کفار می‌گویند ﴿۳۴﴾جز مردن اول هیچ نیست و ما زنده بشو نیستیم ﴿۳۵﴾پس اگر راست می‌گوئید (که پس از مرگ خبری هست) پدران ما را بیاورید ﴿۳۶﴾آیا ایشان بهترند و یا قوم تبع و کسانی که قبل از آنان بودند هلاکشان کردیم زیرا آنان گنه‌کار بودند ﴿۳۷﴾و آسمان‌ها و زمین و آنچه را که میان آنهاست بازی کنان نیافریدیم ﴿۳۸﴾نیافریدیم آنها را جز بحق ولیکن بیشترشان نمی‌دانند ﴿۳۹﴾.
﴿ إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ ٤٠ يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ ٤١ إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ ٤٢ إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ ٤٣ طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ ٤٤ كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ ٤٥ كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ ٤٦ خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ ٤٧ ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ ٤٨ ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ ٤٩ إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ ٥٠ إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ ٥١ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ ٥٢ يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ ٥٣ كَذَٰلِكَ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ ٥٤ يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ ٥٥ لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰۖ وَوَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ ٥٦ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ ٥٧ فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ ٥٨ فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ ٥٩ ﴾
و محققا روز فصل وعده‌گاه تمام ایشان است ﴿۴۰﴾روزی که دوستی برای دوست خود هیچ نفعی ندهد و آنان یاری نشوند ﴿۴۱﴾مگر آنکه خدایش رحم کند زیرا که خدا عزیز رحیم است ﴿۴۲﴾حقا که درخت زقوم ﴿۴۳﴾غذای گنه کار است ﴿۴۴﴾چون مس گداخته در شکم‌ها می‌جوشد ﴿۴۵﴾چون جوشیدن آب گرم ﴿۴۶﴾بگیرید او را و به میان دوزخ بکشیدش ﴿۴۷﴾سپس از شکنجۀ آب جوشان روی سرش بریزید ﴿۴۸﴾بچش که تو همان عزیز ارجمندی ﴿۴۹﴾حقا این است آنچه به آن شک داشتید ﴿۵۰﴾حقا که متقین در مقامی ایمنند ﴿۵۱﴾در میان باغ‌ها و چشمه‌سارها ﴿۵۲﴾از دیبا و استبرق می‌پوشند در حالی که مقابل یکدیگرند ﴿۵۳﴾بدینگونه و سفیدپوستان سیاه چشم را جفت آنان گردانیده‌ایم ﴿۵۴﴾در آنجا در حال امن هر قسم میوه‌ای را می‌طلبند ﴿۵۵﴾در آنجا مرگی نچشند جز همان مرگ اول و خدا از عذاب دوزخ محفوظشان داشته ﴿۵۶﴾کرمی است از پروردگار تو این همان کامیابی بزرگ است ﴿۵۷﴾پس همانا این قرآن را به زبان تو آسان نمودیم شاید آنان پند گیرند﴿۵۸﴾پس منتظر باش که ایشان منتظرند ﴿۵۹﴾.