سُورَةُ المَسَدِ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ تَبَّتۡ يَدَآ أَبِي لَهَبٖ وَتَبَّ ١ مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ مَالُهُۥ وَمَا كَسَبَ ٢ سَيَصۡلَىٰ نَارٗا ذَاتَ لَهَبٖ ٣ وَٱمۡرَأَتُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلۡحَطَبِ ٤ فِي جِيدِهَا حَبۡلٞ مِّن مَّسَدِۢ ٥
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
دو دست ابی‌لهب زیان کرد و خود او زیان نمود ﴿۱﴾مال و اعمال او به او بهره نداد ﴿۲﴾بزودی در آتش فروزان در آید ﴿۳﴾و زن او هیزم‌کش است ﴿۴﴾در گردنش ریسمانی از لیف خرما است ﴿۵﴾.