(۴)- (خطبه - ۹۴) وصف پیامبر ج

(۱)بَعَثَهُ وَالنَّاسُ ضُلَّالٌ فِى حَيْرَةٍ، وَ‏‏حاطِبُونَ‏‏ ‏فِى‏ ‏فِتْنَةٍ، (۲)قَدِ اسْتَهْوَتْهُمُ الْأَهْواءُ، ‏وَ ‏‏اسْتَزَلَّتْهُمُ‏‏ الْکِبْرِياءُ، وَ‏اسْتَخَفَّتْهُمُ‏ الْجاهِلِيَّةُ ‏الْجَهْلاءُ، حَيارى فِى زِلْزالٍ مِنَ الْأَمْرِ، وَبَلاءٍ مِنَ الْجَهْلِ، (۳)فَبالَغَ ع فِى النَّصِيحَةِ، وَمَضى عَلَى الطَّرِيقَةِ، وَدَعا إِلَى الْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ ‏الْحَسَنَةِ.

[(۱)خدای متعال رسول ج را به پيغمبری فرستاد، هنگامی که مردم (از راه حق) گمراه شده و سرگردان بودند، در راه فتنه و فساد از روی خبط و اشتباه قدم می‌نهادند، (۲)هوی‌ها و آرزوها(ی بيجا) ايشان را دستگير کرده، کبر و نخوت آنان را به اشتباهکاری واداشته، جهل و نادانی آن‌ها را سبکسر و نفهم نموده بود، در حالتی که پريشان حال و در کار خويش مضطرب و نگران و مبتلی به نادانی بودند، (۳)پس مصطفی ج در نصيحت(ايشان) کوشش فرمود، گذشت در راه راست، به سوی حکمت و دانش و پند نيکو (آن‌ها را) دعوت نمود (تا از بدبختی رهائی يافته سعادت دنيا و آخرت را بدست آورند).]