(۵۱)- (سخن- ۴۰۹) شرایط استغفار و طلب آمرزش از درگاه حق تعالیأ
(۱)ثَکِلَتْكَ أُمُّكَ أَتَدْرِى مَا الْاِسْتِغْفارَ؟، (۲)إِنّ الْاِسْتِغْفارَ دَرَجَةُ الْعِلِّيِّينَ، وَهُوَ اسْمٌ واقِعٌ عَلى سِتَّةِ مَعانٍ: أَوَّلُها النَّدَمُ عَلى مامَضى، وَالثَّانِى الْعَزْمُ عَلى تَرْكِ الْعَوْدِ إِلَيْهِ أَبَداً، وَالثَّالِثُ أَن تُؤَدِّىَ إِلَى الْمَخْلُوقِينَ حُقُوقَهُمْ حَتّى تَلْقَى اللَّهَ أَمْلَسَ لَيْسَ عَلَيْكَ تَبِعَةٌ. وَالرَّابِعُ أَنْ تَعْمِدَ إِلى کُلِّ فَرِيضَةٍ عَلَيْكَ ضَيَّعْتَها فَتُؤَدِّىَ حَقَّها، وَالْخامِسُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَى اللَّحْمِ الَّذِى نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِيبَهُ بِالْأَحْزانِ حَتّى تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَيَنْشَأَ بَيْنَهُما لَحْمٌ جَدِيدٌ، وَالسَّادِسُ أَنْ تُذِيقَ الْجِسْمَ أَلَمَ الطَّاعَةِ کَما أَذَقْتَهُ حَلاوَةَ الْمَعْصِيَةِ، فَعِنْدَ ذلِكَ تَقُولُ: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ.
[(۱) مادرت بر تو بگريد آيا می‌دانی استغفار يعنی چه؟ (۲) استغفار مقام بلندمرتبگان است، آن يک کلمه است اما شش معنی و مرحله دارد: نخست پشيمانی از گذشته. [۱۵] دوم تصميم بر ترک هميشگی در آينده. سوم اينکه حقوقی را که از مردم ضايع کرده ای به آن‌ها بازگردانی، به طوریکه هنگام ملاقات پروردگار حقی بر تو نباشد. چهارم اينکه هر واجبی که از تو فوت شده حق آن را بجای آوری[ قضا کنی]. پنجم آنکه: گوشت‌هائی که در اثر حرام بر اندامت روئيده با اندوه بر گناه آب کنی تا چيزی از آن باقی نماند و گوشت تازه به جای آن برويد. ششم آنکه به همان اندازه که شيرينی معصيت و گناه را چشيدی، زحمت طاعت را نيز بچشی. پس از انجام اين مراحل می‌گوئی: استغفرالله.]
نکته‌ی پایانی: این‌ها نکاتی لازم و ضروری بودند، که از زبان علیس نقل شده و در کتابی به نام نهج البلاغه نوشته شده است؛ این حقیر آن‌ها را به صورت گلچین و منظّم به رشته‌ی تحریر درآوردم، تا چراغی روشن باشد برای جلب توجّه محقّقان وحدت خواه، موحّد و مؤمن؛ و راهی باشد برای رفع اختلاف بین مسلمانان مذاهب و فرق اسلامی، إن شاءالله مفید بوده و مقبول درگاه الله متعال باشد. آمین
والسّلام على من اتّبع الحقّ والهدي وآخر دعوانا أن الحمد لله ربّ العالمین
به قلم: محمّد فاتح شريعتی فرزند عطاالل
ایران کردستان سنندج
۱۳/۱۲/۱۳۹۰