(۲۷)- (سخن- ۲۴۴) حكمت بعضی فرائض و احكام

(۱)فَرَضَ اللَّهُ الْإِيمانَ تَطْهِيراً مِنَ الشِّرْكِ، (۲)وَالصَّلاةَ تَنْزِيهاً عَنِ الْکِبْرِ، (۳)وَالزَّکاةَ ‏تَسْبِيباً لِلرِّزْقِ، (۴)وَالصِّيامَ ابْتِلاءً لِإِخْلاصِ الْخَلْقِ، (۵)وَالْحَجَّ ‏تَقْوِيَةً لِلدِّينِ، (۶)وَالْجِهادَ عِزّاً لِلْإِسْلامِ، (۷)وَالْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ مَصْلَحَةً لِلْعَوامِّ، (۸)وَالنَّهْىَ عَنِ الْمُنْکَرِ رَدْعاً لِلْسُّفَهاءِ، (۹)وَصِلَةَ الرَّحِمِ ‏مَنْماةً لِلْعَدَدِ، (۱۰)وَالْقِصاصَ حَقْناً لِلدِّماءِ، (۱۱)وَإِقامَةَ الْحُدُودِ إِعْظاماً لِلْمَحارِمِ، (۱۲)وَتَرْكَ شُرْبِ الْخَمْرِ تَحْصِيناً لِلْعَقْلِ، (۱۳)وَمُجانَبَةَ السَّرِقَةِ إِيجاباً لِلْعِفَّةِ، (۱۴)وَتَرْكَ الزِّنا تَحْصِيناً لِلْنَّسَبِ، (۱۵)وَتَرْكَ الْلِّواطِ تَکْثِيراً لِلْنَّسْلِ، (۱۶)وَ‏‏الشَّهاداتِ‏‏ ‏اسْتِظْهاراً عَلَى ‏الْمُجاحَداتِ‏، (۱۷)وَتَرْكَ الْکَذِبِ تَشْرِيفاً لِلْصِّدْقِ، (۱۸)وَ‏السَّلامَ‏، أَماناً مِنَ الْمَخاوِفِ.]

[(۱) خداوند ايمان را به جهت پاک کردن از شرک، (۲)و نماز را به جهت منزه بودن از کبر و سرکشی، (۳)و زکات را برای وسيله بودن روزی(فقرا)، (۴) روزه را برای آزمايش اخلاص مردم، (۵)و حج نمودن را برای قوت يافتن دين، (۶)و جهاد کردن را برای ارجمندی اسلام، (۷)و امر به معروف را برای اصلاح عوام، (۸)و نهی از منکر را برای جلوگيری از کم خردان(سفیهان)، (۹)و صله‌ی رحم را برای زياد شدن عدد، (۱۰)و قصاص را برای محفوظ بودن خون‌ها، (۱۱)و برپا داشتن حدود را برای اهميت دادن به حرام‌ها و نهی شده‏ها، (۱۲)و نياشاميدن شراب را برای محفوظ داشتن خرد(از فساد و بدی)، (۱۳)و دوری از دزدی را برای (حفظ مال دیگران و) به کار داشتن پاکدامنی، (۱۴)و زنا نکردن را برای درست ماندن نسب، (۱۵)و ترک لواط را برای بسيار شدن نسل و فرزندان، (۱۶)و شهادت‌ها را برای کمک خواستن بر انکار شده‏ها، (۱۷)و دروغ نگفتن را برای نمايان ساختن بزرگی راستی، (۱۸)و سلام را برای ايمنی و آسودگی از جاهای ترس واجب گردانيده است.]