خلافت انسان در زمین و شرایط آن
از آنجا که خلافت انسان بسته به شرطی خاص است، و آن شرط، پایبندی به طاعت آفریدگار و صاحب امر و نهی، امرش را به امید ثواب جامهی عمل میپوشاند و از نهیش به سبب ترس از مجازات اجتناب میورزد، و تمام این کارها را در دایرهی احترام، محبت و تعظیم انجام میدهند؛ لذا قضیهی خلافت انسان در زمین همان قضیهی عبادت او برای الله ﻷ است که بر بندگان مسلط است. الله ـ فرموده است: ﴿وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ٥٦﴾[الذاريات: ٥٦]:
یعنی: «و جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم».
ابن تیمیه / میگوید: «پس (الله متعال) در هر زمان به همان روشی که در آن زمان امر کرده است، عبادت میشود»[٦].
ابن کثیر : گوید: «آیه به این معناست که الله ـ بندگان را آفریده است تا بدون شریک قرار دادن، او را یگانه بپرستند؛ لذا کسی که او را اطاعت کند، به بهترین نحو پاداشش خواهد داد؛ و هر کس نافرمانیاش کند، به بدترین روش عذابش میکند»[٧].
[٦]- قاعدة جلیلة في التوسل والوسیلة ص ۴۱.
[٧]- مختصر تفسیر ابن کثیر ج ۳ ص ۳۸۷.