۸- اهل سنت بر مبنای دین، دوستی و دشمنی کرده و مردم را فقط با معیار دین می‌سنجند
اهل سنت کسی را با سؤالاتی که از جانب الله نیست، مورد امتحان و آزمایش قرار نمی‌دهند. به اسم‌ها، شعارها و لوگوها، تجمعات و رؤسا تعصّب ندارند. بلکه معیارِ دوستی و دشمنی آنان، دین و تقوا است. فقط نسبت به جماعت مسلمانان آن هم به معنای حقیقی، تعصب دارند و بس. و جماعت مسلمانان آنان‌اند که پرچم قرآن و سنت بر فهم سلف صالح را بر افراشته‌اند.
-(لذا واجب است در این زمینه کوتاه آمد و از ذکر یزید بن معاویه و امتحانی که مردم به وسیله‌ی او شدند، روی گرداند. چرا که این رویکرد، با باور اهل سنت هم‌خوانی ندارد. همچنین نباید امت را با آن‌چه که الله ﻷ و رسول ج بدان دستور نداده است، مورد امتحان و آزمایش قرار داد. مثلاً نباید به افراد گفت: شما «شکیلی» هستید یا «قرفندی»[٢٠١]؟ واجب است وقتی از یک مسلمان چنین سؤالی شد، در جواب بگوید: نه شکیلی و نه قرفندی؛ بلکه مسلمانم و پیرو کتاب الله و سنت بر مبنای فهم سلف صالح)[٢٠٢].
-(بلکه برخی از نام‌ها برای انتساب مردم به برخی از امامان مثل: امام ابوحنیفه، مالک، شافعی و احمد بن حنبل رحمهم الله یا به شیخی همانند: قادری، عَدَوی و غیره یا انتساب به قبایلی مثل: قیسی، یمانی یا به کشوری از کشورها و شهرها همانند: عراقی و مصری، که نامگذاری با آن گنجایش دارد، جایز نیست مردم را تفتیش کرده و مورد امتحان قرار داد. هرگز نباید بر مبنای نام‌ها دوستی و دشمنی ورزید. بلکه گرامی‌ترین مردم در پیشگاه الهی آنانند که از همه پرهیزگارتر باشند؛ حال از هر تیره و طایفه‌ای که می‌خواهند باشند)[٢٠٣].
-( با این وجود چگونه برای امت محمد ج جایز است که چنان از هم بگسلد و بپاشد که بر مبنای طایفه‌گری، با شخصی دوستی ورزیده و با دیگری، بر اساس هوا وهوس که هیچ دلیلی از جانب الله ـ بر صحّت آن نیامده است، دشمنی ورزد. تا جایی که الله ﻷ نبی خود ج را از چنین رویکردی مبرّا دانسته است. این ویژگیِ اهل بدعتی همچون خوارج است که از جماعت مسلمین کناره گرفته و ریختن خون مخالف خویش را به ثمن بخس، مشروع و مباح می‌داند. لیکن اهل سنت و جماعت به حبل الله (دین اسلام) چنگ زده‌اند. کمترین کاری که در این زمینه می‌کنند این است که شخصِ مقابل را در آن‌چه با آنان هم‌نظر است، پذیرفته و در اختلافات از او به الله پناه برده می‌شود!...
چگونه می‌توان با نام و برچسب‌های نوپیدایی که برای اثباتش از قرآن و سنت دلیلی وجود ندارد، امت را تکه پاره نمود؟!
فروپاشیِ فعلی امت در بین علما، مشایخ و بزرگان، حاکمان و زمامداران، عاملِ قهر و غلبه‌ی دشمن بر آنان است؛ چرا که آنان عمل به دستورات الله ﻷ و رسول الله ج را ترک نموده‌اند.
لذا هرگاه مردم برخی از دستورات الهی را ترک کردند، عداوت و بغض در میانشان بروز کرد و در پی آن از هم گسیختند و به فساد و تباهی و هلاکت گرفتار آمدند. لیکن اگر گرد هم آیند، اصلاح می‌شوند و فرمانروا؛ چرا که همبستگی و جماعت رحمت است و تفرقه و از هم‌پاشیدگی، عذاب و فلاکت)[٢٠٤].
[٢٠١]- اسم‌هایی که نشانگر وابستگی به حزب یا افراد خاصی است. مترجم.
[٢٠٢]- همان: ج۳ ص ۴۱۴.
[٢٠٣]- همان: ج۳ ص ۴۱۶.
[٢٠٤]- همان: ج۳ ص ۴۱۹ – ۴۲۱.