اهل سنت و جماعت - نشانه های خیزش بزرگ

فهرست کتاب

۵- اهل سنت یعنی امتداد تاریخیِ پیروانِ به دین اسلام

۵- اهل سنت یعنی امتداد تاریخیِ پیروانِ به دین اسلام

ریشه و اساسِ امت محمد  ج اهل سنت می‌باشد. آنان که امتداد طبیعی و صحیحِ پیروان دینِ اسلام‌اند. همانند خودِ دین محمد  ج که ادامه‌ی طبیعی و درستِ ادیان پیامبران گذشته   می‌باشد. در نتیجه گروه‌های دیگری که در دین اضافه شده‌اند، اقلیت‌های شاذّ و نادری هستند که از مسیر اصلی و صحیحِ امت اسلامی به بی‌راهه رفتند.

-(در این باره می‌توان به حدیث مشهوری که در کتاب‌های «سنن و مسانید» مثل سنن ابوداود، ترمذی، نسائی و دیگران آمده است اشاره نمود: «افْتَرَقَتِ الْيَهُودُ عَلَى إِحْدَى وَسَبْعِينَ فِرْقَةً كُلُّهَا فِي النَّارِ إِلا وَاحِدَةً، وَافْتَرَقَتِ النَّصَارَى عَلَى اثْنَتَيْنِ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً، كُلُّهَا فِي النَّارِ إِلا وَاحِدَةً، وَسَتَفْتَرِقُ هَذِهِ الأُمَّةُ عَلَى ثَلَاثٍ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً كُلُّهَا فِي النَّارِ إِلا وَاحِدَةً» وفي لفظ: «عَلَى ثَلَاثٍ وَسَبْعِينَ مِلَّةً» وفي روایة قالوا: «یا رسول الله، من الفرقة الناجیة؟ قال: مَنْ كَانَ عَلَى مَا أَنَا عَلَيْهِ الْيَوْمَ وَأَصْحَابِي». وفي روایة قال: «هِيَ الْجَمَاعَةُ، يَدَ اللَّهِ عَلَى الْجَمَاعَةِ»: «یهودیان هفتاد و یک دسته شدند و همگی در آتش‌اند جز یکی، و نصاری یا ترسایان هفتاد و دو گروه شدند و جملگی در آتش‌اند جز یکی، و به زودی این امت «اسلام» هفتاد و سه شاخه خواهد شد که همه در آتش‌اند جز یکی. در روایتی دیگر آمده است: بر هفتاد و سه «ملت» یا دین. گفتند: ای رسول آن گروه نجات یافته کیست؟ فرمود: هر کس که بر آن‌چه من و یارانم امروز بر آنیم، باشد. در روایتی دیگر فرمودند: آن گروه «جماعت» است؛ دستِ (بلاکیف) الله ـ بر جماعت است».

لذا می‌بینیم فرقه ناجیه که همان گروه نجات یافته باشند، به اهل سنت و جماعت توصیف شده‌اند؛ بیشترین امت محمد  ج یا «سوادِ اعظم» یا گروه بزرگ هم، آنان هستند. اما دیگر گروه‌ها گروه‌های تک‌رو، اهل بدعت، تفرقه و جدایی‌خواه و اهل بدعت می‌باشند. جمعیت این گروها (تک‌تک) به پای جمعیتِ نجات یافتگان نمی‌رسند چه برسد که هم تعداد آنان باشند. بلکه بسیار اندک و ناچیز‌اند. شعار این گروه‌ها جدایی از قرآن، سنت و اجماع است. در حالی که هر کس معتقد به کتاب الله   و سنت و اجماع باشد، در زمره‌ی اهل سنت و جماعت است)[١٧٢].

[١٧٢]- همان: ج۳ ص ۲۴۵.