۶- اهل سنت، شریعت‌مدارند
اهل سنت معتقدین همان شریعتی هستند که رسول الله ج آن را در تمام ابعاد دین پایه‌ریزی کرد؛ که شامل عقیده وباورها، برنامه‌های تحقیقی پژوهشی، رفتاری، عبادات، مقاصد و سیاست‌های شرعی و غیره می‌شود.
-(از این رو سنت همانند شریعت است. و سنت آن است که رسول الله ج آن را شریعت و روش قرار داده باشد. گاه سنت به عقایدی که ایشان پَی ریزی کرده‌اند اطلاق می‌شود و گاه مراد از سنت، شریعت و اعمالی است که او ج ارزانی داشته است؛ گاهاً هم هر دو معنا منظور است. لفظِ سنت، همانند کلمه‌ی «الشرعة» دارای چندین معناست. از همین رو ابن عباس ب و دیگران در تفسیرِ «شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا» می‌گویند: «سنت و راه و روش». یعنی «شرعة» را به سنّت و «منهاج» را به روش تفسیر نموده‌اند. «سنت» و «شِرعَةً» گاه در عقاید و اقوال است و گاه در مقاصد و رفتار. اولی، در روش علم و کلام کاربرد دارد و دومی، در روش حال و سماع؛ و برخی اوقات هم در روشِ عبادات ظاهری و سیاست کشورداری به کار می‌رود[١٧٣].
[١٧٣]- همان: ج۱۹ ص ۳۰۷.