شلغم غذا و دواست
چشمم به این غذایی که ما میخوریم افتاد که بیشتر از آنکه غذا باشد به دارو نزدیکتر است. خداوند در این داروها مواد فعالی را قرار داده است که بسیاری از بیماریها را شفا میدهد. شلغم به علت داشتن املاح معدنی جزو بهترین ترمیم کنندههای خون به شمار میآید. خون همواره به ترمیم نیاز دارد و شلغم یکی از بهترین مواد ترمیم کننده خون است و یکی از گیاهانی است که مقدار فراوانی کلسیم برای ساختن استخوانها و دندانها در خود دارد. شلغم به علت داشتن منیزیم از بسیاری از بیماریها جلوگیری میکند. به گفته پزشکان به علت دارا بودن منیزیم و ازت از به وجود آمدن تومورهای سرطانی جلوگیری میکند. بنابراین شغلم تصفیه کننده خون و محافظ بدن در برابر بیماریهاست. پتاسیم موجود در آن باعث شده است که بهترین گیاهی باشد که بدن را از انباشت چربیها محافظت میکند. بنابراین شغلم ذوبکنندۀ چربیهای خون است. همچنین در آن ماده ارسنیک وجود دارد که در تولید گلبولهای قرمز و سفید نقش دارد. علاوه بر این در آن مقادیر فراوانی اسید فسفریک وجود دارد. اسیدفسفر یک باعث تغذیه سلولهای عصب میشود. شلغم برای کسی که دارای فعالیت فکری فراوانی است مفید است و باعث تغذیه مغز و اعصاب او میشود. برگهای شغلم مملو از آهن و مس است. این مواد برای تقویت و تغذیه خون ضروری هستند. همچنین دارای مقادیر متنابعی عنصر ید است که برای غده تیروئید ضروری است: به علاوه این گیاه دارای ویتامینهای آ، ب و ث میباشد. آب شلغم باعث میشود سنگهای کلیه متلاشی شوند، بنابراین به کسانی که به سنگ کلیه مبتلا هستند سفارش میشود آب شلغم مصرف کنند. جوشاندۀ شلغم مجاری تنفسی، حلق و نای را تمیز میکند. همچنین باعث پیشگیری از تاول، جوش و لکههای پوستی میشود. از شلغم برای مالیدن به پوست استفاده میشود. سبحانالله؟ آیا شلغم غذاست یا دارو؟ بدین ترتیب خداوند – سبحانه و تعالی – در این گیاهان بعضی از داروها را قرار داده است. به همین دلیل پزشکان میگوید: از داروها بهسوی [کاربرد دارویی] غذاها توجه کنید و همۀ انواع [خوراکی] گیاهان را بخورید تا ناخواسته از خواص دارویی همۀ آنها بهرهمند شوید.