شگفتیهای خداوند در جهان آفرینش

فهرست کتاب

خون جاری و ارتباط آن با میکروب‌ها

خون جاری و ارتباط آن با میکروب‌ها

خداوند – سبحانه و تعالی – خوردن خون جاری را بر ما حرام کرده است. این امر جزو اعجاز علمی آیه زیر به شمار می‌آید. خداوند می‌فرماید:

﴿قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُۥٓ إِلَّآ أَن يَكُونَ مَيۡتَةً أَوۡ دَمٗا مَّسۡفُوحًا[الأنعام: ۱۴۵].

«[ای پیامبر] بگو: در آنچه به من وحی شده است، چیزی را بر خورنده‌‌ای حرام نمی‌یابم، مگر مردار، [همچون حیوان خفه شده، پرت شده، شاخ زده، درنده خورده، ذبح شرعی نشده و ...] و خون روان [نه بسته همانند جگر خون مانده در میان عروق، که مباح است]و ...».

کلمۀ «مسفوحاً» به این امر اشاره می‌کند که خون جاری محل زندگی میکروب‌هاست. اما در بدن انسان دستگاه‌هایی وجود دارد که خون را به دقت تصفیه می‌کند. کلیه‌ها و شش‌ها خون را از وجود موادسمی حفظ می‌کنند. کلیه‌ها مواد سمی خون را دفع می‌کنند.

چنانچه جانوری بمیرد خون آن به محل زندگی میکروب‌ها تبدیل می‌شود. به همین دلیل جالب این است که در جهان غرب پس از کشف این امر، و دریافتن زیان‌های آن قوانینی صادر شد که خوردن خون و گوشت مردار را ممنوع می‌کرد. اما خداوند – سبحانه و تعالی – بیش از ۱۴۰۰ سال پیش در قرآن کریم خون جاری و گوشت حیوان مرده را بر ما حرام کرده است.

امری که این حقیقت را تأکید می‌نماید این حقیقت است که هر چاقوی قصابی هزاران میکروب را در خون نگه می‌دارد. هنگامی که این میکروب‌ها با خون تماس پیدا می‌کنند، تولید نسل می‌کنند و در مدت نیم ‌ساعت دو برابر می‌شوند. یعنی ۱۰۰۰ میکروب در مدت ۳ ساعت به میلیون‌ها میکروب تبدیل می‌شود. به همین دلیل هنگامی که خداوند در قرآن کریم خون و گوشت مردار را بر ما حرام ساخته است، آن را مطابق با جدیدترین نظریات امروزی دربارۀ رشد و تکثیر میکروب‌ها یافتیم. بنابراین هنگامی که قرآن می‌خوانید باید بدانید که این کتاب کلام پروردگار آفریننده جهان است:

﴿وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثۡلُ خَبِيرٖ١٤[فاطر: ۱۴].

«هیچ کس همانند [خداوند] آگاه، [به طور یقین] تو را [از چنین مطالبی] با خبر نمی‌سازد».

هیچ کس آگاه‌تر و راستگوتر و دقیق‌تر از خداوند نیست.

این کلمۀ «دَماً مسفوحاً» ثابت می‌کند خونی که در رگ‌ها جریان دارد پاک است. به مجرد اینکه جاری می‌شود، میکروب‌ها آن را تسخیر خواهند کرد.

اعراب دوران جاهلی خون را در روه‌ها می‌ریختند و آن را کباب می‌کردند و می‌خوردند. امروزه در همۀ کشورهایی که براساس فرمان خداوند عمل نمی‌کنند، دوست دارند که گوشت را به همراه خون آن بخورند به همین دلیل به‌جای اینکه حیوان را ذبح کنند، آن را می‌کشند و تکه ‌تکه می‌کنند. در نتیجه خون حیوان که ۵ لیتر است در گوشت آن باقی می‌ماند. اگر خوشبختی خودت را می‌خواهی و دوست داری از شر مشکلات زندگی رهایی یابی. تعالیم آفریدگار را عملی کن. این قرآن تعالیم اوست که باید فرد مؤمن آن را بفهمد. دستورات و تعالیم دینی آزادی او را محدود نمی‌کند، بلکه سلامت او را تضمین می‌نماید.

اگر بر روی تیر چراغ ‌برقی مشاهده کردید که بر روی آن نوشته شده است: «خطر مرگ!» آیا احساس می‌کنی مسؤولان و مأموران این تابلو را برای محدود کردن آزادی شما نصب کرده‌اند؟ بی‌تردید هرگز! بلکه آن را فقط با هدف تضمین سلامت شما نصب کرده‌اند.

باید دین را به صورت عمیق و اساسی فهمید. هرگاه پلی را مشاهده کردید که در کنار آن بر روی تابلوی نوشته شده بود: «حداکثر بار ۵ تن» و شما رانندۀ کامیونی بودید که بار آن ۷ تن است، آیا اگر بخواهید از این پل عبور کنید با خود می‌گویید: آیا کسی مرا مؤاخذه خواهد کرد؟ آیا کسی هست که مرا زیر نظر بگیرد و کنترل کند؟ هرگز. مسأله بسیار مهم‌تر از این است که کسی با شما مخالفت نخواهد کرد. چنانچه با این بار از روی پل بگذرید، بی‌تردید به داخل رودخانه سقوط می‌کنید. این تابلو که در اول پل نصب شده است محدودکنندۀ آزادی شما نیست، بلکه ضامن سلامتی شماست. فرد مؤمن باید چنین بفهمد. به همین دلیل خداوند مرزهایی را تعیین فرموده است:

﴿تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَعۡتَدُوهَاۚ[البقرة: ۲۲۹].

«این‌ها حدود و مرزهای [احکام شرعی] الهی است و از آنها تجاوز نکنید».

همان‌طوری که در اطراف جریان فشارقوی برق میدان مغناطیسی به وجود می‌آید که اشیا را به خود جذب می‌کند، معاصی و گناهان نیز چنین هستند. به همین دلیل خداوند می‌فرماید:

﴿تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَقۡرَبُوهَاۗ[البقرة: ۱۸۷].

«این حدود و مرزهای الهی است. پس بدان‌ها نزدیک نشوید».

فاصله بین «لاتعتدوها» و «لاتقربوها» بسیار است. پس به حدود و مرزهایی که انسان را به‌سوی خود می‌کشاند و جذب می‌کند، نزدیک نشوید.

خداوند بزرگ می‌فرماید: ﴿وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلزِّنَىٰٓۖ«به زنا نزدیک نشوید» زنا چند مرحله است.

خداوند فرموده است: ﴿تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَقۡرَبُوهَاۗ«این حدود و مرزهای الهی است. پس بدانها نزدیک نشوید». اما درباره خودن مال حرام می‌فرماید: ﴿فَلَا تَعۡتَدُوهَاۚ«از آنها تجاوز نکنید». اما به هر حال این مرزها، ضامن سلامت توست. منظور از حدود الله، مرزهایی است که برای سلامت انسان، جلب رضایت پروردگار و استحقاق عنایت و حفظ خداوند تعیین شده است. همه این امور جز نتایج احترام به حدود خداوند است. چنانچه از خداوند اطاعت کنید شما در پناه حفظ و توفیق او خواهید بود. اگر ما به جستجو و بحث دربارۀ همۀ طاعت‌ها بپردازیم درمی‌یابیم که خیر و محاسن بی‌شماری دارند. همچنین معصیت خداوند دارای شر و بدی بی‌حد و حصری است. اما انسان باید بفهمد و از آنچه که نمی‌داند پیروی نکند.