سُنن بیهقی
احمد بن حسین بن علی بیهقی [۴۱۲]در سال ۳۸۴ متولد گشته، و در محضر ابوعبدالله حاکم نیشابوری و ابوطاهربن جحمش و ابن فورک و روزباری و هلال‌بن محمد و جناح ابن نذیر و اساتید بزرگوار دیگر در خراسان و بغداد و کوفه و حجاز مستفیض گردیده [۴۱۳]، و از حیث تألیف و آثار مفید و مهم و بی‌سابقه و کم سابقه نظیر او پیدا شده است و برخی از آن تألیفات عبارتند از: «کتاب اسماء و صفات دو جلد و سنن کبیر ده جلد [۴۱۴]و سنن و آثار چهار جلد، و شعب ایمان دو جلد و دلایل النبوه سه جلد، و سنن صغیر دو جلد و آداب یک جلد، و نصوص شافعی سه جلد، و زهد یک جلد، بعث یک جلد و معتقد یک جلد، و مدخل یک جلد، دعوات یک جلد، ترغیب و ترهیب یک جلد، خلافیات دو جلد، اربعون کبری و اربعون صغری، و مناقب شافعی یک جلد و مناقب احمد یک جلد و کتاب اسری و کتب بسیار دیگر و از همه مهم‌تر همان سنن کبیر اوست که ده جلد است.
بیهقی در اواخر عمر از بیهق (سبزوار فعلی) به نیشابور رفت و پس از مدتی در جمادی الاولی سال ۴۵۸ در نیشابور [۴۱۵]متوفی و جنازه‌اش به بیهق انتقال داده شد و در آنجا به خاک سپرده شد.
[۴۱۲] تذکرة الحفاظ، ج ۳، ص ۱۱۳۲ و البدایة والنهایة، ج ۱۲، ص ۱۰۰. [۴۱۳] همان. [۴۱۴] همان. [۴۱۵] همان.