همگام با نبی رحمت در سه سفر سرنوشت ساز

فهرست کتاب

۳ـ اعلام عزّت و سربلندی انسان

۳ـ اعلام عزّت و سربلندی انسان

ارمغان یا منّت سوّم بعثت محمّدی ج، اعلام عزّت و سربلندی انسان و شرف و بلندی مرتبه انسانیت است.

انسان قبل از بعثت رسول اکرم جدر پرتگاه ذلّت و زبونی سقوط کرده، و هیچ موجودی در روی زمین از او خوارتر و حقیرتر نبود. بعضی از حیوانات و بعضی از درختان چنان مقدّس پنداشته میشدند که نسبت به آنها اعتقادات و پندارهایی مخصوص وابسته کرده و درباره آنها افسانههایی ساخته بودند، پرستشکنندگانشان، آنها را به مراتب از انسان گرامیتر و با عزّتتر، و به صیانت و نگهداری، شایستهتر میدانستند. حتی به خاطر آنها از قتل بیگناهان و ریختن خونها باکی نداشتند، و باکمال بیرحمی و سنگدلی، خون و گوشت انسان را برای آنها قربان میکردند. متأسفانه ما خودمان هم نمونهها و شکلهایی از این قساوتها را در بعضی کشورهای پیشرفته مانند «هند» در قرن بیستم مشاهده نمودهایم.

امّا رسول الله جعزّت و شرافت انسان را دوباره به او بازگردانید، و مجدداً به او ارزش و اعتبار داد و با صراحت تمام اعلام کرد که انسان عزیزترین و ارزندهترین جوهر کائنات و موجودات است؛ و هیچ چیزی گرامیتر و به محبّت شایستهتر از انسان نیست؛ و هیچ موجودی لایقتر به حفظ و صیانت از او وجود ندارد.

آن حضرت جمرتبه انسان را تا جایی بالا برد که او را «خلیفة الله» و «نایب خدا» معرفی کرد که تمام جهان برای وی آفریده شده و او فقط برای خدا خلق گردیده است:

﴿ هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ لَكُم مَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا [البقرة: ۲۹].

«(الله) آن ذاتی است که آفرید برای شما تمام آنچه در زمین است‌».

انسان سرور موجودات و اشرف مخلوقات است و بر همه برتری دارد:

﴿ ۞وَلَقَدۡ كَرَّمۡنَا بَنِيٓ ءَادَمَ وَحَمَلۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَفَضَّلۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ كَثِيرٖ مِّمَّنۡ خَلَقۡنَا تَفۡضِيلٗا ٧٠ [الإسراء: ۷۰].

«ما آدمیزادگان را (با اعطا عقل‌، اراده‌، اختیار، نیروی پندار و گفتار و نوشتار، قامت راست‌، و غیره‌) گرامی داشته‌ایم‌، و آنان را در خشکی و دریا (بر مَرکب‌های گوناگون‌) حمل کرده‌ایم‌، و از چیزهای پاکیزه و خوشمزه روزیشان نموده‌ایم‌، و بر بسیاری از آفریدگان خود کاملاً برتریشان داده‌ایم‌».

در زمینه عزّت و شرافت انسان و بزرگداشت وی هیچ مطلبی صریحتر و رساتر از این گفتار رسول الله جوجود ندارد که فرمودند:

«الخلق عیال الله، فأحب الخلق إلى الله مَن أحسن إلى عیاله« [۱۳۲].

«خلق به منزله عیال الله هستند، پس محبوبترین خلق نزد الله، کسی است که به عیال وی نیکی کند».

[۱۳۲] رواه البیهقی.