محمود گنار اریکسون [۴۵]
(سوئد)
من خداوند را ستایش می‌کنم و بر پیامبر بزرگوارش درود می‌فرستم. من شهادت می‌دهم که خدا وندی جز الله وجود ندارد و او لاشریک است و شهادت می‌دهم که محمد جبنده و پیامبر اوست.
پنج سال پیش بود که من برای نخستین بار با اسلام روبرو شدم. یکی از دوستان خوب من به دلائلی می‌خواست قرآنکریم را بخواند. من نیز به خاطر آن که از آن بی‌اطلاع نباشم کوشیدم تا یک ترجمۀ سوئدی آن را به دست آورم. کتاب را زودتر از او پیدا کردم و شروع به خواندن نمودم. چون این کتاب را از کتابخانه به عاریه گرفته بودم لذا بیش از دو هفته نمی‌توانستم آن را نزد خود نگهدارم، اما من برای چندمین بار تاریخ تحویل آن را تجدید کردم. و هرچه بیشتر خواندم بیشتر قانع شدم و پی بردم که جز حقیقت چیزی نیست. و لذا یک روز در نوامبر ۱۹۵۰ تصمیم گرفتم مسلمان شوم.
یک یا دو سال سپری شد. من فقط بر این عقیده بودم که محمدی هستم ولی بیش از آن ادعائی نداشتم و دربارۀ اسلام مطالعه‌ئی نکردم. تا این‌که روزی به کتابخانۀ استکهلم رفتم. با آمادگی ذهنی که داشتم و خود را وابسته به دین محمد جمی‌دانستم تصمیم گرفتم تا ببینم آیا در این کتابخانه چیزی در مورد فرهنگ دین محمدی وجود دارد یا خیر. برایم باعث شگفتی بود اما کتاب‌هائی در این زمینه وجود داشتند. چندتا از این کتاب‌ها را از کتابخانه به امانت گرفتم و آن‌ها را به دقت مطالعه کردم که یکی از آن‌ها ترجمه‌ای بود از قرآنکریم توسط محمد علی. و سپس بیش از پیش به آن ایمان آورده و اعمال مربوطه را هم شروع کردم. اتفاقا با یک جمعیت اسلامی در سوئد آشنا شدم و برای اولین بار در نماز عید سال ۱۹۵۲ در استکلهم شرکت کردم. با این تجربه چند هفته قبل از عید فطر سال ۱۳۷۲ هجری قمری به انگلستان رفتم. اولین روزی که به انگلستان وارد شدم به مسجد واکینگ رفتم و قرار شد که من در روز عید، اسلام خود را به طور آشکار اعلام نمایم که البته چنان شد.
آنچه که مرا به اسلام جذب نمود منطقی‌بودن آن است.
در اسلام هیچ چیزی را که با دلیل و منطق انسان قابل قبول نباشد نمی‌پذیرند. در قرآنکریم وجود خداوند یعنی یکی از مسائل مهمی که مورد بحث و گفتگو است اثبات می‌شود. جاذبۀ دیگر اسلام آن است که یک دین جهانی است. قرآن از خداوند به عنوان خداوند عرب‌ها و یا خداوند قوم خاصی یاد نمی‌کند. حتی باید گفت: که قرآنکریم از خداوند به عنوان خداوند جهان هم یاد نمی‌کند، بلکه از او به عنوان خالق و خداوند تمام جهان‌ها یاد می‌نماید، درحالی که سایر کتب آسمانی او را خداوند اسرائیل می‌نامند! علاوه بر همۀ آنچه که گفته شد در اسلام از ما خواسته شده که به تمام پیامبران اعتقاد داشته باشیم حتی اگر نام آن‌ها هم در قرآن آورده نشده باشد. و بالاخره در کتاب‌های آسمانی پیشین هم رسالت محمد جاشاره شده است و قرآنکریم می‌فرماید:
﴿ٱلۡيَوۡمَ أَكۡمَلۡتُ لَكُمۡ دِينَكُمۡ وَأَتۡمَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ نِعۡمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ ٱلۡإِسۡلَٰمَ دِينٗاۚ﴾[المائدة: ۳].
«امروز برای شما دین‌تان را کامل نمودم و نعمتم را بر شما تمام نمودم و اسلام را برای شما به عنوان دین پسندیدم».
بنابراین، اسلام دین خداوند است».
[۴۵] Mahmud Gunnar Erikson ﴿وَلَقَدۡ ضَرَبۡنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ مِن كُلِّ مَثَلٖ لَّعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ٢٧﴾[الزمر: ۲۷].
«و به راستی ما برای مردم در این قرآن از هر (نوع) مثلی زده‌ایم، شاید که آنان پند گیرند».