قسمت دوم: دانشمندان، مدرسین و نویسندگان

﴿وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ٧٥ وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ٧٦ وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ٧٧ وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ٧٨ سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ٧٩ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ٨٠ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ٨١﴾[الصافات: ۷۵-۸۱].

«و نوح ما را ندا کرد و ما او را چه نیکو اجابت کردیم. و او را با اهل بیتش همه را از بلای بزرگ نجات دادیم. و نژاد و اولاد او را روی زمین باقی داشتیم. و در میان آیندگان نام نیکویش بگذاشتیم. سلام بر نوح باد. ما چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم که او به حقیقت از بندگان با ایمان ما بود».