سی مین پایه از پایه‌های ایمان: آزادکردن برده به نیت تقرب به خدواندأ
زیرا الله تعالى می فرماید: ﴿فَلَا ٱقۡتَحَمَ ٱلۡعَقَبَةَ ١١ وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡعَقَبَةُ ١٢ فَكُّ رَقَبَةٍ ١٣﴾[البلد: ۱۱ – ۱۳]. «از گردنه عبور ننموده [چون از هوای نفس خود تبعیت می کند] * و تو چه می دانی گردنه چیست؟ * آزاد کردن برده است».
أبی هریرهس آورده پیامبر ج فرموده است: «مَنْ أَعْتَقَ رَقَبَةً أَعْتَقَ اللَّهُ بِكُلِّ عُضْوٍ مِنْهَا عُضْوًا مِنْ أَعْضَائِهِ مِنَ النَّارِ حَتَّى فَرْجَهُ بِفَرْجِهِ» [٩۱]. «هرکس بردۀ را آزاد کند، خداوند به آزادی هر عضو آن [برده] عضوی از اعضای [آزادکننده] را از آتش جهنم آزاد می‌گرداند (نگه می دارد)، تا جایی‌که عضو تناسلی‌اش به آزادی عضو تناسلی وی».
[٩۱] صحیح بخاری: ۲۵۱٧- ۶٧۱۵؛ صحیح مسلم: ۳۸۶۸- ۳۸۶٩- ۳۸٧۰؛ سنن ترمذی: ۱۵۴۱؛ سنن نسائی: ۳۱۴۲- ۳۱۴۵؛ صححه آلبانی.