سی و پنجمین پایه از پایه‌های ایمان: امانت‌داری و واجب‌بودن برگرداندن امانت به اهلش
زیرا الله تعالی می فرماید: ﴿۞إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُكُمۡ أَن تُؤَدُّواْ ٱلۡأَمَٰنَٰتِ إِلَىٰٓ أَهۡلِهَا﴾[انساء: ۵٧]. «خداوند به شما امر می نماید که امانت‌ها را به اهل آن برگردانید». و همچنین می فرماید: ﴿…فَلۡيُؤَدِّ ٱلَّذِي ٱؤۡتُمِنَ أَمَٰنَتَهُ…﴾[البقرة: ۲۸۳]. «... به کسی‌که امانت سپرده شده آن را برگرداند [به اهلش] ...». حدیث ابی هریرۀس که پیامبر ج فرموده است: «أَدِّ الْأَمَانَةَ إِلَى مَنْ ائْتَمَنَك وَلَا تَخُنْ مَنْ خَانَكَ» [۱۰۸]. «امانت را به کسی‌که آن را به تو امانت داده برگردان و [حتی] کسی‌که به تو خیانت نمود به وی خیانت نکن». و همچنین پیامبرج فرموده است: «ثَلاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ فَهُوَ مُنَافِقٌ ، وَإِنْ صَامَ وَصَلَّى ، وَزَعَمَ أَنَّهُ مُسْلِمٌ مَنْ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ» [۱۰٩]. «سه چیز است که اگر در شخصی پیدا شود او منافق است، [حتی] اگر روزه بگیرد و نماز بخواند و بپندارد که او مسلمان است: وقتی سخن می گوید، دروغ بگوید و وقتی به او امانتی داده می شود، خیانت می کند و وقتی پیمان می بندد، خلف وعده می کند».
[۱۰۸] سنن ابوداود: ۳۵۳۴- ۳۵۳۵؛ سنن ترمذی: ۱۲۶۴؛ و شیخ آلبانی سند آن را صحیح دانسته است. [۱۰٩] صحیح ابن حبان: ۲۵٧؛ مسند احمد: ٩۱۴٧- ۱۰٩۳۸؛ قال شیخ شعیب الأرنؤوط: صحیح علی شرط مسلم.