پنجاه و نهمین پایه از پایه‌های ایمان: رعایت حق سرور توسط مُلک یمین
در صحیحین از عبدالله بن عمرب آمده است: رسول الله ج فرموده است: «إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا نَصَحَ لِسَيِّدِهِ وَأَحْسَنَ عِبَادَةَ اللَّهِ فَلَهُ أَجْرُهُ مَرَّتَيْنِ» [۲۰۵]. «اگر غلام برای سرورش خیرخواهی کند و عبادت الله را به نیکی انجام دهد، اجرش دو برابر می شود». در صحیح مسلم از جریر بن عبد اللهس آمده: پیامبر ج فرموده است: «أَيُّمَا عَبْدٍ أَبَقَ فَقَدْ بَرِئَتْ مِنْهُ الذِّمَّةُ» [۲۰۶]. «اگر برده از نزد سرورش فرار کند، دیگر حفاظت نخواهد شد». در سنن ابی داود همچنین آمده است: «إِذَا أَبَقَ الْعَبْدُ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَوَالِيهِ» [۲۰٧]. «اگر برده فرار کند نمازش قبول نمی شود تا اینکه بسوی سرورش برگردد».
[۲۰۵] صحیح بخاری: ۲۵۴۶- ۲۵۵۰؛ صحیح مسلم: ۴۴۰۸؛ سنن ابوداود: ۵۱۶٩؛ صححه آلبانی. [۲۰۶] صحیح مسلم: ۲۳۸. [۲۰٧] سنن ترمذی: ۳۶۰؛ سنن نسائی: ۴۰۴٩؛ صححه آلبانی.