پنجاه و یکمین پایه از پایه‌های ایمان: حکم کردن بین انسان‌ها به عدالت
زیرا الله تعالی می فرماید: ﴿ وَإِذَا حَكَمۡتُم بَيۡنَ ٱلنَّاسِ أَن تَحۡكُمُواْ بِٱلۡعَدۡلِ﴾[النساء: ۵۸]. «و وقتی بین مردم حکم می کنید به عدالت حکم کنید...». همچنین می‌فرماید: ﴿...وَلَا تَكُن لِّلۡخَآئِنِينَ خَصِيمٗا ١٠٥﴾[النساء: ۱۰۵]. «... و از خیانت‌کاران دفاع نکن». همچنین می‌فرماید: ﴿...وَأَقۡسِطُوٓاْۖ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُقۡسِطِينَ ٩﴾[الحجرات: ٩]. «... و عادل باشید که الله عادلان را دوست می دارد». همچنین می‌فرماید: ﴿...وَلَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شَنَ‍َٔانُ قَوۡمٍ عَلَىٰٓ أَلَّا تَعۡدِلُواْۚ ٱعۡدِلُواْ هُوَ أَقۡرَبُ لِلتَّقۡوَىٰ...﴾[المائدة: ۸]. «... دشمنیِ گروهی و قومی شما را بر آن ندارد که عدالت نورزید، به عدالت رفتار کنید که آن به تقوا نزدیک‌تر است...». از ابن مسعودس: پیامبر ج فرموده است: «لَا حَسَدَ إِلَّا فِي اثْنَتَيْنِ رَجُلٍ آتَاهُ اللَّهُ مَالًا فَسَلَّطَهُ عَلَى هَلَكَتِهِ فِي الْحَقِّ وَرَجُلٍ آتَاهُ اللَّهُ حِكْمَةً فَهُوَ يَقْضِي بِهَا وَيُعَلِّمُهَا» [۱۸۴]. «غبطه جایز نیست مگر در دو چیز: کسی‌که خداوند مالی به او داده وبه او همت بخشیده تا آن را در راه حق خرج کند و کسی‌که خداوند به حکمت بخشیده و او با آن به عدالت حکم می کند و آن را می آموزد».
[۱۸۴] صحیح بخاری:٧۳- ۱۴۰٩- ٧۱۴۱- ٧۳۱۶؛ صحیح مسلم: ۱٩۳۳؛ سنن ابن ماجه: ۴۲۰۸؛ صححه آلبانی.